Françaisfr

Müəllimlik dünyanın ən nəcib peşələrindən biri, bəlkə də birincisidir. Bağ bağbansız keçinə bilmədiyi kimi, bəşəriyyət də müəllimsiz keçinə bilməz…. Hünərli usta dəmirdən səbr ilə misri qılınc yona bildiyi kimi, yaxşı müəllim də kəctab millətdən xoşbəxt cəmiyyət hazırlayır.

—Sultan Məcid Qənizadə
Mənim rəy və təsəvvürümə görə, müəllim dediyimiz zat mərifət külbəsinin dərbanı və nicat yolunun rəhbəridir. Elə rəhbər ki, məktəbxana astanasında hidayət məşələsi sancıb əbnayi-ruzigar xidmətinə gecə və gündüz amadə dayanarkən, hər bir təvəlləyə gələn körpə üçün səngin təlim qapısını iradət zoru ilə açıb nicat yolunu nişan verir.

Sultan Məcid Qənizadə - “Gəlinlər həmayili”
İç Savaş’tan kısa bir süre sonra, bir kolera salgını annemi bizden almıştı. Dördüncü yaş günümde onu Montjuic’e gömdük.
Hatırlayabildiğim tek şey tüm gün, tüm gece aralıksız yağan yağmurdu. Babama gökler mi ağlıyor, diye sorduğumda adamcağız ne diyeceğini bilememişti.
Sənə güllər yaraşır;
Mən də getdim çiçək aldım ki, taxarsan yaxana.

Sənə güllər yaraşır;
Xoşdur ətrin duyan insanlara, rəngin baxana.

Sənə gülmək yaraşır;
Gül mənim halıma, hər dəfə gül açsın yanağın.

Sənə gülmək yaraşır;
Uçurar sevgimizin körpüsünü ağlamağın.

Sənə sevmək yaraşır;
Sanki bir mənzərədir sevgi, çəkirsən ürəyə.

Sənə sevmək yaraşır;
Sən ki, insanları sevdikdə, dönürsən mələyə.

Sənə cənnət yaraşır;
Elə cənnət gülü şəklində düşürsən şəkilə.

Sənə cənnət yaraşır;
Ay üzündən çəkinə, gün qabağından çəkilə.

Sənə hər şey yaraşır;
Şal da taxsan yaraşır, al da geyinsən yaraşır.

Nə yaraşmır ki sənə?..

Pünhan Azim