Yeni yetməlik çağında o qədər gözəl ürəklə yazardımki bir ümüdlə və həvəslə .İndi isə yaşadiqlarimdan yoruqun düşüb əllərimdə düşüncələrimdə.Zamanmı yoxsa insanlarmı qırdı həvəslərimizi?
İnsan bəzən yorğun düşüb əlindəki qələmi yerə düşəcək hətta param parça edəcək qədər çətin anlar yaşaya bilir. Sizi anlayıram amma məncə belə anlarda dayanmadan yazacaq qədər iti bərk tutuşla tutulacaq yeni qələmə almalıyıq əlimizə. Çünki yazmaqda yaraları sağalda bilir.
Məmmədoba