+ Niyə həmişə gülümsəyirsən? Bu qədər yorğun baxışların varkən, bu saxta təbəssüm niyə?
— Çünki insanlar həmişə gülən üzü görmək istəyirlər. Onlar kədəri sevmir. Heç kim qırılmış bir ruhun hekayəsini dinləmək istəmir.
+Amma bəs sənin hekayən? Sən də dinlənilməyə layiq deyilsənmi?
— Mənim hekayəm səhnə arxasında başlayır və elə orada da bitir. Pərdə bağlananda, işıqlar sönəndə, zal boşalanda... Onda mən yalnız qalıram. Və heç kim bu tənha səssizliyi görmür.
+Bəs bu gülümsəmənin arxasında nə var? Nə gizlənir bu parıltılı maskanın altında?
— Qırılmış ümidlər, unudulmuş xəyallar, heç vaxt səsləndirilməmiş sözlər. Hər dəfə güldürdüyüm insanlara baxanda, içimdə bir az daha susuram. Və bu sükut zamanla o qədər dərinləşir ki, artıq öz səsimi də eşitmirəm.
Mir.az
ru
az
en
es
fr
it
tr
uz
Nermin Ismayilova
"Maskanın Ardında"
+ Niyə həmişə gülümsəyirsən? Bu qədər yorğun baxışların varkən, bu saxta təbəssüm niyə?
— Çünki insanlar həmişə gülən üzü görmək istəyirlər. Onlar kədəri sevmir. Heç kim qırılmış bir ruhun hekayəsini dinləmək istəmir.
+Amma bəs sənin hekayən? Sən də dinlənilməyə layiq deyilsənmi?
— Mənim hekayəm səhnə arxasında başlayır və elə orada da bitir. Pərdə bağlananda, işıqlar sönəndə, zal boşalanda... Onda mən yalnız qalıram. Və heç kim bu tənha səssizliyi görmür.
+Bəs bu gülümsəmənin arxasında nə var? Nə gizlənir bu parıltılı maskanın altında?
— Qırılmış ümidlər, unudulmuş xəyallar, heç vaxt səsləndirilməmiş sözlər. Hər dəfə güldürdüyüm insanlara baxanda, içimdə bir az daha susuram. Və bu sükut zamanla o qədər dərinləşir ki, artıq öz səsimi də eşitmirəm.