Hər dəfə kimsə gəlir, sonra birdən gedirlər
Və bir gün anlayanda tək olduğunu bu həyatda
Qəfəs açıq olsa da uçmaq olmur tək qanadla
Biz sanki həyat inqubatorunda şəxsiyyətlər
8 saatlıq işlər, bir aylıq məzuniyyətlər
Və dövlət qarşısında borclarımız, məsuliyyətlər
Biz axı belə deyildik Çəkdiyimiz əziyyətlər
Oxuduğumuz kitablar, deməli, hamısı boşdur
Neyləmək olar Həyat sevgi, sevgi pul, pul işdir
Beləcə sürünürdük dolanmaq üçün birtəhər
Şəhzadə axtarırdıq, tapdığımız fahişələr
Zaman sürətli qatar, ünvansız, dayanacaqsız
Ürək mühərrikləri, siz də bir gün dayanacaqsınız!
İki dostun sükut söhbətində mimikalar
Yarımçıq jestlər, sanki, qəmli lirikadan
Mən sənə bağışladım uşaqlığının intiharını
Cəmiyyətin çəkici ilə qırdığın xoş arzularını
Bu sənin cizgilərin, izlər altında qarın
Və inan, özümünkü tək hiss edirəm ağrılarını, dost
Qaraqan - Dost