Margaret Weis & Tracy Hickman "Ejderha Mızrağı Destanı 2 - Kış Gecesi Ejderhaları" PDF

“Kharas’ın Çekici!”* Dağ Cüceleri’nin Kralı’nın Kabul Salonu muzafferane bir bildiriyle yankılandı. Bunu çılgınca bir tezahürat izledi; Salon’un arka kısmındaki muazzam kapılar savrularak açılıp Paladine’in dini temsilcisi Elistan girerken, cücelerin derin, gür sesleri insanların biraz daha yüksek perdeden çıkan sesleriyle karışıyordu. Kâse biçimindeki Salon, cüce standartlarına göre bile genişƟ geniş olmasına ama ağzına kadar hınca hınç dolmuştu. Pax Tharkas’dan gelen sekiz yüz mültecinin hemen hepsi duvarların önüne dizilmiş, cüceler de aşağıdaki taştan sıralara oturmuşlardı. Elistan ortadaki uzun sıranın eteğinde belirdi; devasa savaş çekicini saygıyla taşıyordu. Beyaz cüppesi içinde Paladine’in dini temsilcisi görülünce tezahürat arƴ; tavanın koca kubbesinde patlayıp yankılanan ses sanki yeri sarsıyordu. Gürültü başını zonklaƴkça Tanis gözlerini kısƨ. Kalabalıktan boğulmuştu. Zaten yeralƨnda olmaktan hoşlanmıyordu; tepesi, parlayan meşale ışığının gerisine yükselip gölgeler içinde yok olan tavan çok yüksek olduğu halde, yarımelf kendisini hapsedilmiş, kapana kısılmış gibi hissediyordu. “Şu iş bir bitse rahat edeceğim,” diye mırıldandı yanında durmakta olan Sturm’e. * Kharas’ın Çekici’nin ele geçirilme öyküsü detaylı olarak “Kayıp Tarihçeler” üçlemesinin birinci kitabı olan “Cüce Derinlikleri Ejderhaları”nda anlatılmaktadır. Her zaman melankolik bir yapıya sahip olan Sturm, her zamankinden daha karanlık, daha düşünceli görünüyordu. “Ben bunları hiç tasvip etmiyorum Tanis,” diye mırıldandı kollarını parlak madeni antika göğüs zırhının önünde kavuşturarak. “Biliyorum,” dedi Tanis huzursuzca. “Bunu söylemişƟn – bir değil, birkaç kez.