Auguste Strindberg "Düş Oyunu" PDF

“Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi: Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar! Neden denizciler böyle çok ağlar ki! Çünkü, dedi, yolculukları bitmez… Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!”

Düş Oyunu Alıntıları - Sözleri
Bir insanın senin yüzünden üzülmesine gönlün razı olur mu?
Niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!
Sevincin, mutluluğun ne kısaymış, ey ömrüm!
''...niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!''
Güzel bir iş yapsan hemen onu çirkin bulan biri çıkar...
İnsan olmak kolay değilmiş!
AVUKAT : Ben yoksulum. KIZ : Ne çıkar? Yeter ki birbirimizi sevelim! Bir parça güzellik elde etmek için para istemez. AVUKAT : Benim sevmediğim şeyler var; belki de senin sevdiklerindir onlar. KIZ : Ödeşmiş oluruz. AVUKAT : Ya birbirimizden usanırsak? KIZ : O zaman da çocuk gelir, bizi oyalar, bitmeyen bir değişiklik getirir. AVUKAT : Yoksul, çirkin, nefret edilen, hor görülen bir adamım ben; gene de beni istiyorsun, öyle mi? KIZ : Evet, kaderlerimizi birleştiririz. AVUKAT : Gel, öyleyse!
Ah şu çelişmelerle dolu garip dünya!
Hayatın sana karşı haksızlık ettiğini aklına koyma!
Ne korkunç şeymiş evlilik! Hepsinden zor! Galiba melek olması lazım insanın.