Panait Istrati "Hayata Giriş" PDF

Her çocuğun aracılığıyla, evrenin bütün yasaları yenilir, çocuk olgun adamın bu yasaların karşısına diktiği ahlâk, ince hesap, aşağılık çıkar gibi şeyleri yerle bir eder. Çocuk, dünyanın hem başlangıç, hem de bitim noktasıdır; ona ayak uydurduğu için yaşamı yalnız çocuk anlar, ve ben dünyanın düzeleceğine devrimler çocuk yüzlü olduğu gün inanacağım ancak, insanoğlu, çocukluktan çıktığı an canavarlaşmakta: kendine, ikiyüzlüce, yeni bir kişilik ekleyerek yaşamı yadsımaktadır..
* * *
Dostum uzaklardaydı. Anam da öyle. Peki, ne işim vardı benim buralarda! Suçsuz, ama tertemiz, sıcacık yuvamız geliyor aklıma. Hemen hepsi evlenen, ev bark sahibi olan, belli bir iş tutan yaşıtlarımı düşünüyorum. Günahım nedir ki ben de onlar gibi, herkes gibi yapamıyorum? Yurduma gelen yabancılar bile iyi kötü yaşar, başka bir yere gitmek istemezken beni böyle yollara düşüren ne? Nedir istediğim? Neyin ardında koşuyorum böyle?