Yusuf Solmaz "Okul Psikoloğunun Anıları 4.Sedanur Hanım" PDF

Arabalar… Karınca sürüleri gibi sürekli çoğalan belediye otobüsleri, kamyonlar, otomobiller… Yollar genişlemese de trafiğe giren araçların sayısı her geçen gün artıyor… Gidip geldiğim sokaklarda, içinde bir ya da iki kişinin olduğu çok pahalı arabalar görüyorum. Şu bahtı kara, ağacı, parkı neredeyse hiç kalmamış, görenlere mezarlık hissi veren beton yığını şehirde binlerce araba var kapı önlerinde, kaldırımlarda, sokak aralarında ölü gibi yatan, bazen yalnızlıktan, bazen de benzin fiyatlarının pahalı olması yüzünden hareket edemeyen, yeni ama âtıl duruma düşmüş arabalar… Kimi otomobillerin, özellikle lüks araçların gösteriş için alındığı kesin… Böyledir bu işler; para çok olunca harcanacak yer aranır… Herkes benim gibi işsiz, sınav kazandığı, ‘sınavı kazanırsan mutlaka atarız’ dendiği halde ataması yapılmayan öğretmen değil ki… Evlerinde para sayma makinası olan aileler var. Birkaç yıl önce sizde görmüş olmalısınız valinin evindeki kasaları, liraları, üst üste yığılı dolarları, para sayma makinalarını… Yolsuzluk, devlet malını cebe indirme o kadar yaygın ki… Haliyle zengin sayısı da sürekli artmakta… Siyasete bulaşanların çoğu varsıl, anasının gözü, üçe alıp beşe satanlar… Fakir olup adaletten yana olanlar siyasette barınamıyor. Birde halka; diplomalı işsizlere, taşeron işçilere söylenen yalanlar var. Söz verildiği halde okullara yeterli sayıda öğretmen, işçi, memur alınmıyor. Para olmadığından değil, kaynakları yandaş müteahhitlere akıtıyorlar.

Bir de parayla banyo yapanlar var… Hiçbir şey yapamazlarsa gidip en iyisinden özel uçak alırlar. Binmek için değil, bazı otomobiller, uçaklar, yatlar, gemiler düşman çatlatmak için alınıyor. Söz buraya gelmişken kimi zenginlerin pul biriktirir gibi araba koleksiyonu yaptığını da belirtmeden geçemeyeceğim… Milyonlarca insan açken, bebekler süt bulamazken, anneler taşeron işçi olup günde on beş saat çalışıp evlerine et alamazken bu kadar israf günah değil mi? Bunun için mi Cumhuriyet kuruldu, en kanlı savaşlardan zaferle çıkıldı, memleket düşman işgalinden kurtarıldı? Sorarım size, bunun için miydi? Düşmanın süngüsü gitti, zengini daha zengin yapan, istemediğini hapse atan tarikatların süngüsü milletin başına bela oldu… Yol kenarları, otoparklar, sokak aralarına varıncaya kadar bütün yollar araçtan geçilmez durumda. Kimileri gömlek değiştirir gibi arabasını, teknoloji harikası akıllı arabalarla değiştirmekte. Daraldıkça daralan yollar, trafik uğultusundan çatlayacak hale gelen kulaklar, sabırlar, duygular bu kadar korna, motor, fren sesini kaldıramaz hâlâ geldi. Buna birde üst üste yığılan apartmanları, sayıları giderek artan camilerden düzensiz şekilde yükselen ezan seslerini ekleyin… Şehirlerimiz ne kadar kötü bir görünüm aldı farkında mısınız? İstanbul da artık beton, araba, elektronik eşya çöplüğü… Evet, haklısınız, bize özgü bir durum değil bu; bütün ülkeler betona gömüldü hırslarınız yüzünden… Ah siz var ya, cehennemde yakmalı hepinizi… Tarikatçı olup şeytana hizmet ediyorsunuz. Şu üç günlük dünyada doymadınız gitti. Doğanın yok olması pahasına her şeyin iyisini, son modelini istemeye ne gerek var… Hani dünya atalarımızdan miras değildi, hani biz onu çocuklarımızdan ödünç almıştık… Yalan söylemeyi de ne iyi bilirsiniz… Dediklerinizin tersini yapmak gibi kötü huylarınız var… Barış Bakanlığı der Savaş Bakanlığı kurarsınız…

Yusuf Solmaz, (Bir dönem Cevat Balıkçıoğlu, Halikarnas Yolcusu takma adlarını da kullanmıştır.) 1963 yılında Türkiye'de doğdu. İlkokul ve liseyi küçük bir yerleşim yerinde tamamladı. Üniversite eğitimine Ankara'da Eğitim Bilimleri Fakültesi'nde başladı. Fakültenin Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bölümü'nden mezun oldu. Ülkenin değişik yerlerinde okul psikolojik danışmanı olarak görev yaptı. İlkokul, ortaokul, lise, anaokulu, rehberlik araştırma merkezi gibi kurumlarda, otuz yıla yakın okul psikoloğu olarak çalıştı.Askerliğini, öğretmensizlik nedeniyle açılamayan bir okulda, adı terörle anılan, çok sayıda öğretmenin ve sivilin terör kurbanı olduğu bir bölgede, asker öğretmen olarak yaptı. Küçük bir mezrada, birleştirilmiş bir sınıfta Türkçe bilmeyen öğrencilere, bir yıl kadar, okuma yazma eğitimi verdi.Bir grup arkadaşıyla, öğretmenlerin mesleki sorunlarını ele alan, demokratik ve laik eğitimi savunan bir derginin çıkarılmasında, basılmasında, dağıtılmasında, yaşatılmasında...