Gerard De Nerval "Sylvie" PDF

YÎTİK GECE

______
Her akşam sahne önünde aşıklara özgü bir şıklıkla gö­ründüğüm tiyatrodan çıkıyordum. Bazan her şey dolu, an­lamlı, bazan her şey boştu orda. Yalnızca otuz kadar zora­ki meraklının oturduğu arka koltuklarda, modası geçmiş şapkalar ve gece giysileriyle bezenmiş localara göz gezdir­mek ya da her koltuğu çiçekli tuvaletler, pırıl pırıl mücev­herler ve parlak yüzlerle taçlanmış salonun bir parçası ol­mak benim için pek önemli değildi. Salondaki görüntüye olduğu kadar, o zamanların tatsız bir başyapıtı piyesin ikin­ci, üçüncü sahnelerinde o çok sevdiğim varlık çıkıncayadek, çevremdeki boş yüzlere tek soluk ve tek sözcükle ya­şam katıncaya dek, oynanan oyunada aldırdığım yoktu...
______