Məhəmməd Füzuli "Könül, yetdi əcəl" Səsli Dinlə

Könül, yetdi əcəl, zövqi-rüxi-dildar yetməzmi?
Ağardı muyi-sər, sevdayi-zülfi-yar yetməzmi?

Yetirdi başini gərdun əyağə bari-möhnətdən,
Xəyali-həlqeyi-geysuyi-ənbərbar yetməzmi?

Sənə yetdi əcəl peymanəsin nuş etməyə növbət,
Həvayi-çeşmi-məstü qəmzeyi-xunxar yetməzmi?

Yetər oldu qulağə bangi-rehlət dəhr bağından,
Nə durmuşsan, təmaşayi-güli-rüxsar yetməzmi?

Yetər, cəm' eylə bari-mə'siyət, təğyiri-ətvar et,
Həya qıl, yoxmudur insafın, ol kim var, yetməzmi?

Hidayət mənzilinə yetdilər sə'yilə əqranın,
Zəlalət içrə sən qaldın, sənə ol ar yetməzmi?

Füzuli, demə yetmək mənzili-məqsudə müşküldür,
Tutan damani-şər'i-Əhmədi-Müxtar yetməzmi?


_{İfa edir: Şahrux Nəxəi. Musiqi: Çingiz Memaram.}

Aşağıda Füzulinin bu gözəl qəzəli haqqında bir neçə nüansı diqqətinizə çatdırmaq istəyirəm:

Məhəmməd Füzulinin "Könül, yetdi əcəl" Qəzəli: Fani Dünyanın Həqiqətinə Səyahət

1. İnsan Həyatının Fani Olduğu Təsvir Edilir:

Füzuli, qəzəlinin ilk beyitində, insanın dünyevi zövqlərə necə qapıldığını və bunların həyatın sona çatdığı bir dəqiqədə necə mənasız olduğunu göstərir. O, insana düşündür ki, həyatın sonuna qədər dildar (sevgilinin) gözəlliyini tamaşa etmək kifayətdirmi? İnsanın ölümü hər an baş verə bilər, və bu gözəlliklər ölüm anında bir məna daşıyırmı?

2. Dünyanın Boş Olduğu İfşa Edilir:

Füzuli, qəzəlinin digər beyitlərində dünyanın müvəqqəti və aldatıcı bir möcüzə olduğunu və insanın real həyatın həqiqətləri ilə üzləşdiyi zaman, bu dünyanın nə qədər boş və mənasız olduğunu anlayacağını təsvir edir.

3. İnsana Həqiqi Dəyərlərə Yönləndirmə:

Füzuli, bu qəzəlində insanlara dünyevi zövqlərin və düşüncələrin özünü dəyərsiz və boş hiss etdirməyəcəyini, onların öz həqiqi məqsədlərini tapmağa çalışmaları lazım olduğunu təlim edir. Bu, insanın dünyaya gəliş məqsədinin yalnızca maddi zövqlər deyil, əslində ruhi inkişaf və təkmilləşmə olduğunu anlamağa kömək edir.

4. Füzuli Özünün Yol Göstəriciliyi:

Şair qəzəlində özü kimi düşünənlərə yaxşı bir nümunə təqdim edir. O, həyatda qazanılan mədəniyyət və irsin insanın dünyəvi varlığını təkmilləşdirməkdə çox vacib olduğunu vurğulayır.

Son olaraq, Füzulinin "Könül, yetdi əcəl" qəzəli, özünəməxsus lirik və fəlsəfi derinlikləri ilə Əzərbaycan ədəbiyyatının qızıl səhifələrinə daxil olan bir əsərdir. Bu qəzəl, həm dərin mənalar daşıdığı üçün, həm də Füzulinin səmimi və incə ifadə tarzı sayəsində oxucular üçün həmişə cazibədar qalır. Bu əsər, həyatın həqiqi mənasını anlamağa və dəyərli bir həyat yaşamağa yönəltən bir kılavuz kimi xidmət edir.