Abbas Səhhət "Könlümün sevgili məhbubu mənim"

Şeirdə vurğulanan "Vətən – əcdadımızın mədfənidir, Vətən – övladımızın məskənidir" ifadəsi, vətənin tarixənki və gələcəkdəki əhəmiyyətini göstərir. Vətən, keçmişin qorxusu və gələcək nəsillərin evi kimi təsvir olunur.

Bu şeir, vətən sevgisinin və vicdanın bir-birinə nə qədər yaxın olduğunu və vətən sevməyən bir insanın vicdansız olacağını iddia edən mənası ilə də tamamlanır. Şeirin tamamı boyunca Abbas Səhhət, vətənə olan sevginin və bağlılığın hər bir fərdin içində doğulduğunu və bu sevginin əbədi olduğunu vurğulayır.

Könlümün sevgili məhbubu mənim,
Vətənimdir, vətənimdir, vətənim.
Məni xəlq eyləmiş əvvəlcə Xuda,
Sonra vermiş vətənim nəşvü-nüma.
Vətənim verdi mənə nanü nəmək,
Vətəni məncə unutmaq nə demək?!
Anadır hər kişiyə öz vətəni:
Bəsləyib sinəsi üstündə onu.
Südüdür kim, dolanıb qanım olub,
O mənim sevgili cananım olub,
Saxlaram gözlərim üstə onu mən,
Ölərəm, əldən əgər getsə vətən.
Vətənin neməti nisyan olmaz,
Naxələflər ona qurban olmaz.
Vətən – əcdadımızın mədfənidir,
Vətən – övladımızın məskənidir.
Vətənin sevməyən insan olmaz,
Olsa, o şəxsdə vicdan olmaz.


_{Nürəddin Mehdixanlı}