Mir.az
az
en
es
fr
it
ru
tr
uz
Şair, gələcəyi aydınlıq və umudlu bir şəkildə təsvir edir, bu da ayrı-ayrı beytlərdə zülmətdən işığa, cəhalətdən elmə və təkamülə keçid etdir. Bu, millətin elm ilə necə aydınlanacağını və təəssüb və cəhalətin necə yox olacağını göstərir.
Şeir boyunca, Səhhət təkcə millətin tərəqqisini deyil, həm də şəxsi duyğularını və arzularını ifadə edir. O, özünün dünyadan getdikdən sonra belə xatirlanmağını və yad edilməsini arzulayır. Şair, ölümünün ardından qəbrində çıxan çiçəklərlə və onun xatirələri ilə yaşayacağını bildirir.
Şeirdə sık-sık təkrar edilən "yad et məni" ibarəsi, şairin öz yolu ilə xalqına necə yardım etməyə çalışdığını, onun elm və hikməti yaymaq, milləti aydınlatmaq və onun daha yaxşı bir gələcək üçün hazır olmağını arzuladığını göstərir. Bu, şairin xalqa olan sevgisi və özünün ölümsüzlüyünü arzulaması ilə əlaqəlidir.
Əsas məzmun, zamanın getdikcə necə dəyişəcəyi, millətin inkişaf edəcəyi və şairin bu inkişafa necə təsir edə biləcəyi üzərinədir.
Vəqta ki, keçər bu leyli-zülmət,
İşraq edər əxlaqi-həqiqət,
Elm ilə ziyalanar bu millət,
Qalxar bu təəssübü cəhalət,
Surət hamı ruh olar, məani,
Aləm hamı eşq olar, məhəbbət,
Ey dərk edən ol gözəl zəmani,
Qıllam sənə iştə bir vəsiyyət!
Yad et məni, qaibanə yad et!
Vəqta ki, gələr o şanlı əyyam,
Olmaz günə əbri-tirə hail
Hər yerdə olar güruhi-islam,
Qanuni-təkamül ilə kamil.
Bir fəcri-həyat bizi-ürfan,
Saçdıqca cahana nuri-hikmət,
Bir çöhreyi-xəndərizü şadan –
Verdikcə cahaniyanə nəzhət,
Yad et məni, arifanə yad et!
Vəqta ki, qaçar səhabi-övham,
Bir dadlı üfiq olar namyan.
Xurşidi həq eylər ərzi-əndam,
Məsud yaşar ümum insan.
Baxdıqca cəvanibü nəvahi
Behcətdə olar riyazi-cənnət.
Rövşən olar etila səbahi,
Payanə yetər bu qəm, bu möhnət.
Yad et məni, sadiqanə yad et!
Vəqta olar ittihadi-ara,
Qalxar bu təanüdü təxəllüf.
İslam olar elmü fənnə dara,
Mazisinə eyləyər təəssüf.
Bir ləhzə məni təxəttür eylə,
Olduqca qədəmgüzari-izzət.
Bədbəxtliyimi təsəvvür eylə -
Kim, öldüm, ürəkdə qaldı həsrət,
Yad et məni, dustanə yad et!
Vəqta ki, yetər zəmai-hazir,
Gül tək açılar tutuq ürəklər,
Torpaqda yatar bu qəmli şair,
Qəbrində çıxar soluq çiçəklər.
Vatində olar o halə nazir,
Həsrətlə bu dağidari-firqət.
Bax millətə, eylə sən təfaxür,
Amma ki, bəxatiri-üxüvvət.
Yad et məni, aşiqanə yad et!
Şövqi Hüseynov ("Abbas Səhhət" filmindən)
İşraq edər əxlaqi-həqiqət,
Elm ilə ziyalanar bu millət,
Qalxar bu təəssübü cəhalət,
Surət hamı ruh olar, məani,
Aləm hamı eşq olar, məhəbbət,
Ey dərk edən ol gözəl zəmani,
Qıllam sənə iştə bir vəsiyyət!
Yad et məni, qaibanə yad et!
Vəqta ki, gələr o şanlı əyyam,
Olmaz günə əbri-tirə hail
Hər yerdə olar güruhi-islam,
Qanuni-təkamül ilə kamil.
Bir fəcri-həyat bizi-ürfan,
Saçdıqca cahana nuri-hikmət,
Bir çöhreyi-xəndərizü şadan –
Verdikcə cahaniyanə nəzhət,
Yad et məni, arifanə yad et!
Vəqta ki, qaçar səhabi-övham,
Bir dadlı üfiq olar namyan.
Xurşidi həq eylər ərzi-əndam,
Məsud yaşar ümum insan.
Baxdıqca cəvanibü nəvahi
Behcətdə olar riyazi-cənnət.
Rövşən olar etila səbahi,
Payanə yetər bu qəm, bu möhnət.
Yad et məni, sadiqanə yad et!
Vəqta olar ittihadi-ara,
Qalxar bu təanüdü təxəllüf.
İslam olar elmü fənnə dara,
Mazisinə eyləyər təəssüf.
Bir ləhzə məni təxəttür eylə,
Olduqca qədəmgüzari-izzət.
Bədbəxtliyimi təsəvvür eylə -
Kim, öldüm, ürəkdə qaldı həsrət,
Yad et məni, dustanə yad et!
Vəqta ki, yetər zəmai-hazir,
Gül tək açılar tutuq ürəklər,
Torpaqda yatar bu qəmli şair,
Qəbrində çıxar soluq çiçəklər.
Vatində olar o halə nazir,
Həsrətlə bu dağidari-firqət.
Bax millətə, eylə sən təfaxür,
Amma ki, bəxatiri-üxüvvət.
Yad et məni, aşiqanə yad et!
Şövqi Hüseynov ("Abbas Səhhət" filmindən)
Şərhlər 0
Şərh Yaz