Antonimlər eyni nitq hissəsinə aid olur: gəlmək, getmək- fel; acı, şirin – sifət; sülh, müharibə – isim; cəld, yavaş – zərf və s.
Antonimlər iki yerə bölünür: leksik antonimlər, qrammatik antonimlər.
Leksik antonimlər əksmənalı sözlərdən ibarət olduğu halda, qrammatik antonimlər şəkilçilərin vasitəsilə yaranır, yaxud köməkçi nitq hissələrinin əksmənalılığı əsasında meydana çıxır. Şəkilçilərin də antonimliyi olur. Məsələn, -lı4, -sız4, -araq2, -madan2, -bi, -ba, -na, -lı və s. dadlı – dadsız, yazaraq – yazmadan, biməzə-baməzə və s.
Antonimlik nitq hissələrindən sifətlərdə, fellərdə, zərflərdə, eləcə də isim və saylarda müşahidə olunur. Frazeoloji birləşmələrdə də antonimlik özünü göstərir. Məsələn, xoşu gəlmək – zəhləsi getmək, qanı qaralmaq – kefı kökəlmək və s.
Antonimlərdən ədəbiyyatda bədii təzad da yaratmaq mümkündür.
Şərhlər 0
Şərh edin