IV Bölüm: Tək və Müstəqil

Ruh bir an tərəddüd etdi, amma içindəki səs aydın idi: 

– Mən müstəqil yolu seçirəm. 

Mələk yavaşca gülümsədi, sanki bu seçimi əvvəlcədən bilirmiş kimi. Qollarını geniş açdı və qanadlarından yayılan parlaq işıq Ruhun ətrafını sardı. Səs getdikcə uzaqlaşır, amma eyni zamanda hər yerdə eşidilirdi: 

– Bu seçim səni özün kimi formalaşdıracaq. Müstəqillik asan deyil, amma sən buna hazırsan. İndi isə get. Dünya səni gözləyir. 

Ruh birdən sıx bir işıq içində özünü çəkildiyini hiss etdi. Çəkim daha da gücləndi və Ruh sanki suyun altından keçərək dərin bir nəfəs aldı. İlk dəfədir nəfəs almağı hiss edirdi. 

Dünya... o artıq buradaydı. Sərin bir külək dərisini oxşayır, uzaqdan ağacların xışıltısı gəlirdi. Gözlərini açdı və ilk gördüyü şey parlaq mavi səma oldu. 

Oğlan olaraq doğulmuşdu. Ətrafında sanki hər şey bir anda canlandı. Uzaqdan bir dəstə quş havaya qalxdı, yaxınlıqda bir axar çayın səsi eşidilirdi. Lakin o, tək idi. Heç kim yanında yox idi. 

Ayağa qalxmağa çalışarkən ətrafına baxdı və bir səda onu oyatdı. Meşənin içindən gələn bu səs həm narahat, həm də qəribə bir şəkildə cazibədar idi. Onun diqqətini çəkdi. 

O, iki yoldan birini seçməli idi: 

1. Səsin ardınca getmək – Bu səs təhlükə ilə dolu ola bilərdi, amma bəlkə də həyatında ilk insanla qarşılaşacaqdı. 

2. Səsi yox, çayın axarını izləmək – Bu yol isə onu təkbaşına bir yola çıxaracaq, lakin harada bitəcəyi bəlli deyildi. 

O düşüncəyə daldı. Dünya artıq burada idi və onun qərarları həyatını dəyişəcəkdi. 

IV Bölüm Sonu 

Oxucuya müraciət: 

“Səsin ardınca getməkmi, yoxsa çayın axarını izləməkmi? Hansı yolu seçərdiniz?” 

Davam edəkmi?

Səsin ardınca

Çayın axarıyla