VIII Bölüm: Soyuq Tənhalıq - Son

Qız ağır arabada, daşlı yollar boyunca sürgün yerinə aparılırdı. Hər addım onu uzaqlaşdırır, həm sarayın təmtərağından, həm də öz ümidlərindən məhrum edirdi. Sürgün edildiyi kənd, dağların arasında yerləşən, sərt qışın hökm sürdüyü bir yer idi. Ora çatanda qar artıq dizə qədər idi, külək isə üzündəki hər xatirəni dondururmuş kimi kəsirdi.

Kəndə gəldiyində onu heç kim qarşılamadı. Tərk edilmiş, yarıuçmuş bir daxmaya yerləşdirdilər. Kənd əhli artıq öz dərdi ilə məşğul idi və sürgün edilən bu qızı görməməzlikdən gəlirdi.

Günlər keçdikcə acı gerçəklik onu boğurdu. İşığın və istiliyin olmadığı bu diyarda nə bilik, nə də iradə ona kömək edə bilirdi. Soyuq yalnız dərisini deyil, ruhunu da dondururdu.

Bir gecə, fırtına kəndi bürüdü. Qız təkcə bir köhnə yorğana bürünərək titrəyirdi. Hər nəfəs aldığında buz kimi hava içini yandırırdı. O, gözlərini yuxarı çevirərək, dərin bir kədər hissi ilə danışdı:
 – Mən bu qədər şey üçün mübarizə apardım. Amma indi... hər şey bitdi.

Sözləri havada asıldı. Çox keçmədən qızın gözləri yavaş-yavaş bağlandı. O gecə onun bədəni artıq soyuğa tab gətirə bilmədi.

Səhər açıldığında, kənd əhli onun dondan ölmüş bədənini tapdı. Amma bu, kənd üçün yalnız bir xəbər idi – həyat davam edirdi. Qızın bilikləri, arzuları və mübarizəsi bu sərt torpaqlarda izsiz itdi.

Uğursuz Son

Oxucuya mesaj:
“Bəzən ən yaxşı niyyətlər belə yanlış seçimlər və həyatın sərt reallıqları qarşısında məhv ola bilər. Amma hər son yeni bir hekayənin başlanğıcı ola bilər. Siz başqa bir yoldan gedərdinizmi?”

Yenidən başla