Qız hökmdarın təklifini qəbul etdi.
– Əgər mənim biliklərim onun diqqətini çəkibsə, deməli, hələ bir şansım var, – dedi.
Kəndlilər ona baxaraq müxtəlif hisslər keçirirdilər. Bəziləri onun uğuruna sevinirdi, bəziləri isə yenidən saraya qayıtmağı səhv addım hesab edirdi. Amma qız qərarını vermişdi.
Sarayın qapıları onun üzünə bir daha açıldı, amma bu dəfə baxışlar daha sərt, daha təhqiramiz idi. Saray camaatı onu yenə də qəbul edə bilmirdi. Keçmişdəki sürgünü daim xatırladır, onun hər uğurunda bir qüsur axtarırdılar.
Hökmdar başda onu müdafiə etməyə çalışsa da, saray əhli zamanla onu hökmdarın gözündən salmağı bacardı. Onun haqqında dedi-qodular yayıldı:
– O, uğursuzdur. Onun bilikləri yalnız kəndlilər üçün işləyir. Saray üçün heç bir faydası yoxdur.
Qız hər dəfə daha çox işləməyə, daha çox nəticə göstərməyə çalışırdı. Amma hər səyi uğursuz görünürdü, çünki hər dəfə onun qarşısına süni əngəllər çıxarılırdı. Qısa müddət ərzində sarayın ən hörmətsiz adamlarından birinə çevrildi.
Bir gün, onun səhv olduğu düşünülən kiçik bir hadisə böyük qalmaqala çevrildi. Hökmdar artıq ona qarşı səsini qaldırdı:
– Mən sənə ikinci şans verdim, amma sən yenə etimadımı doğrulda bilmədin.
O gecə qız sarayın balkonunda dayanmışdı. Aşağı baxaraq düşünürdü: Mən kənddə qalmalıydım... Bəlkə də bu saray heç vaxt mənim yerim deyildi.
Sarayın içindəki təzyiq, təhqirlər və tənhalıq onun qəlbini bürümüşdü. Daha dözə bilmirdi. Gözlərini yumdu və dərin bir nəfəs aldı. Son dəfə göyə baxaraq pıçıldadı:
– Mən sadəcə yaxşı bir şey etmək istədim... Amma alınmadı.
Qız özünü qəsrin hündür balkonundan aşağı atdı. Onun cansız bədəni sarayın bağçasında tapıldı. Saray camaatı pıçıldaşaraq bu hadisəni müzakirə etdi, amma heç kim onu xatırlamaq istəmədi.
Hökmdar pəncərədən baxaraq qəmli bir səslə dedi:
– Bəlkə də onu anlamadıq... Amma artıq gecdir.
Son
Bədbəxt sonluq. Seçimlərin ağırlığı və insan eqosunun sərhədsizliyi bir ruhu sındırdı. Hər kəs ona bir şans verməyi bacarsaydı, bəlkə də hekayə başqa cür bitərdi...
| Yenidən başla |
Şərhlər 0
Şərh Yaz