VI Bölüm: Gölün Gölgəsi

Qız səsini zəif çıxararaq addımlarını ehtiyatla gölə doğru yönəltdi. Hər nəfəsdə havanın getdikcə ağırlaşdığını hiss edirdi. Sanki meşə özü də onun hərəkətlərini izləyirdi. Ağacların kölgələri daha da uzanır, göyün boz rəngi qara bir yorğana çevrilirdi.

Gölün yanına çatanda bir qədər dayanıb nəfəsini dərdi. Suyun səthi bulanıq idi, amma sanki öz sirrlərini qızdan gizlətməyə çalışırdı. O, buranın nə qədər sükunətli, amma eyni zamanda qorxulu olduğunu yaxşı bilirdi. Baxışlarını gölə dikib öz keçmişini xatırladı – burada boğulmuş, bədənləri bir daha tapılmayan qurbanları. Hər biri onun seçiminin bir hissəsi olmuşdu.

Qız irəli addımlayarkən gölün ortasında kiçik bir qayıq gördü. İçində bir adam var idi. Adam tək idi və diqqətlə ətrafını süzürdü. Onun gözləri bir anlıq qızı gördü. Hərəkətini dəyişib qayığını qızın olduğu sahilə sürməyə başladı.

Amma bu anda külək şiddətləndi. Tufan başlayırdı. Qız baxarkən qayıq birdən tərəddüd etdi, güclü dalğalar onun tarazlığını pozdu və adam qayığı ilə birlikdə suya yıxıldı.

Qız duruxmadı. İçindəki instinkt onu hərəkətə gətirdi. Suyun soyuqluğunu hiss etmədən gölə atıldı və sürətlə adamın yanına üzdü. Adam çabalayır, boğulmamaq üçün əlindən gələni edirdi. Amma qızın məqsədi başqaydı.

Suyun içində adama çatıb onun başını əlləri ilə sıxdı. Adam müqavimət göstərməyə çalışsa da, qız onu suda daha dərinliyə çəkdi. Adamın əl-qolları zəiflədi, gözləri isə qızın üzündə donub qaldı. Nəhayət, hər şey bitdi. Göldə yenidən sükut yarandı.

Qız suyun üzünə çıxıb sahilə tərəf üzməyə başladı. Həyatında bir qurban daha artmışdı. Amma o, bu hissə artıq alışmışdı.

Son

Geri qayıt