VIII Bölüm: Kapitalizmin Zəncirləri

Qız dərindən nəfəs aldı və Şeytana tərəf dönüb qətiyyətlə dedi:
 – Mən kapitalizmi seçirəm. İnsanlar azad olduqlarını düşünəcək, amma onların azadlığı sərvətə tabe olacaq. Güc yalnız ən varlıların əlində olacaq, başqaları isə onların oyununda fiqurlara çevriləcək.

Şeytan razılıqla gülümsədi, əlini qaldıraraq havada bir dairə çəkdi. O dairədən qızın yeni dünyası peyda oldu. Hər şey əvvəlcə cazibədar görünürdü: parlaq şəhərlər, yüksək binalar, sərvətin bolluğu. Amma qaranlıq tezliklə üzə çıxdı.

Kapitalist sistemin liderləri – qızın seçdiyi insanlar – incəsənətə, elmə və həqiqətə qarşı hərəkətə keçdilər. Qızın əmri ilə dünyadakı nəşriyyatlar, rəsm qalereyaları, hətta kiçik bizneslər belə bir-bir ələ keçirildi. Müstəqil düşüncə məhv edildi.

Rəssamlar və yazıçılar azad şəkildə yaradıcılıqla məşğul ola bilmədilər. Onlar indi fabriklərdə və zavodlarda 12 saatlıq iş rejimində həbs olunmuşdular. Onlara sistemə xidmət edən istehlak malları yaratmaq tapşırılmışdı, amma heç bir əsər yazmaq, çəkə bilmək haqqı yox idi.

Şeytan onların vəziyyətini seyr edərək zövq alırdı. Qız isə liderlərinin əməllərinə nəzarət edirdi. Onlar özlərini istədikləri kimi sərbəst şəkildə ifadə edirdilər: özəl sərgilər, şəxsi nəşriyyatlar, ən möhtəşəm qalereyalar yalnız onların əlində idi. Başqalarının yaratdığı hər şey ya məhv edilir, ya da sistemə uyğun şəkildə dəyişdirilirdi.

Azadlıq yalnız sistemdən uzaq qalanlar üçün mövcud idi. Meşələrdə, şəhərlərin kənarında, səhralarda yaşayan insanlar bu dövrdən kənarda qalaraq öz sadə həyatlarını davam etdirirdilər. Amma onlar azlıqda idi, və onların varlığı qızın qurduğu sistemə heç bir təsir göstərmirdi.

Sistemin içində isə insanlıq tükənirdi. Qızın liderlərindən biri bir gün ona yaxınlaşdı və dedi:
 – Biz hər şeyə sahibik. Amma bu, bizi xoşbəxt etmir. Bu sistemin içində həqiqət ölüb, yalnız boşluq qalıb.

Qız bu sözləri eşitdi, amma artıq çox gec idi. Sistem öz axarına düşmüşdü, dayandırılması qeyri-mümkün idi. İndi hər şey kapitalın qanunlarına tabedir, insanlar isə yalnız dişli çarxlar kimi yaşayıb ölürdülər.

Şeytan qızın yanına yaxınlaşdı və alçaldıcı bir gülüşlə dedi:
 – Möhtəşəm iş bacardın, balaca insan. Amma bax gör, sənə xidmət edən dünya necə qaranlıqdır.

Qız bir anlıq dərin bir peşmanlıq hiss etdi, amma artıq heç nəyi dəyişdirə bilməzdi. Onun seçimi insanlığın azadlığını məhv etmişdi.

VIII Bölüm Sonu

Mənfi Son:
Kapitalizmin zəncirləri insanlığı boğmuş, incəsənət və həqiqət yox olmuşdu. Yalnız sistemdən uzaq olanlar azad idilər, lakin onların varlığı sistemi dəyişə bilmirdi. İnsanlıq gücün və sərvətin qurbanına çevrilmişdi.

Təmiz başlanğıc