X Bölüm: Pərdənin Arxasında

Qız pərdəni arxasını görməyi seçdi. Əlini uzadıb pərdəni çəkdi, amma pərdə arxasındakı mənzərə onun təsəvvür etdiyindən də dəhşətli idi. Orada yalnız sonsuz boşluq yox, həm də onun öz əksini göstərən sönük bir güzgü vardı. Güzgünün içində özünü gördü – amma bu, indi tanıdığı özü deyildi. O, bir zamanlar insan idi, amma indi onun baxışlarında yalnız qaranlıq, əllərində isə yalnız zəncirlər vardı.

Şeytan onun yanında dayanıb səssizcə güzgünü göstərirdi.
 – Bax, bu sən oldun. İndi sən mənim kimi yalnız bir oyunçu deyilsən, həm də öz oyununun əsirisən.

Qızın nəfəsi kəsildi. Onun yaratdığı taxt, kuklalar, insanlar – bunlar hamısı onun illüziyalarının məhsulu idi. Amma pərdə arxasında olan gerçəklik başqa idi. Onun hərəkətləri təkcə insanları yox, həm də öz ruhunu əsir etmişdi.

Güzgüdə özünü seyr edərkən, başqa mənzərələr də peyda oldu. O, pərdə arxasındakı kuklaları idarə edən ipləri görürdü, amma bu iplərin sonunda başqa bir əl vardı – özü. Amma o əllər də başqa bir zəncirlə bağlanmışdı.

– Mən...? Mən yalnız özümü idarə edirəm, – dedi qız. Amma səsi titrəyirdi.

Şeytan gülərək yaxınlaşdı və dedi:
 – İnsanlar yalnız səni görür, amma həqiqətdə sən də başqa bir kuklasan. Mənim verdiyim güc sənə yalnız görünən bir hökmranlıq bəxş edib. Amma əslində, sən pərdə arxasında oynayan başqa bir əlin iradəsisən. İndi bu həqiqəti bilirsən.

Qız təəccüblə başını qaldırdı:
 – Amma bu, mənim seçimim idi! Mən öz iradəm ilə seçdim!

Şeytan dərin bir təbəssümlə başını tərpətdi:
 – Bəli, amma hər seçim yeni bir zəncir yaradır. Əsl azadlıq heç vaxt mövcud deyil, əzizim. Azadlıq, yalnız zəncirlərini seçməkdən ibarətdir.

Qızın içində bir üsyan alovlandı. O, güzgünü parçalamaq üçün əlini qaldırdı, amma güzgü birdən-birə yox oldu. Onun yerində isə sonsuz bir döngü – hərəkət edən bir labirint peyda oldu.

Bu labirintdə o, öz yolunu seçmiş kimi görünürdü, amma hər yol yenidən eyni başlanğıca qayıdırdı. İnsanlar ona boyun əyirdilər, amma onların gözündə yalnız bir ilüziya vardı. Onlar kuklaları görür, amma ipi tutan əlləri – həqiqəti – görmürdülər.

Pərdə arxasında olan həqiqəti görənlər isə heç vaxt bu oyunlara inanmırdı. Onlar onun yaratdığı hər şeyi rədd edir, amma bu rədd etmə qızın gücünə təsir etmirdi. O, həm güclü, həm də sonsuz dərəcədə zəif idi.

Şeytanın Sözləri:
 – İndi sən həqiqəti bilirsən. İnsanların yalnız illüziya gördüyünü, həqiqəti görənlərin isə heç vaxt sənə boyun əyməyəcəyini. Amma ən pis tərəfi odur ki, sən bu oyunu davam etdirməlisən, çünki artıq geri dönüş yoxdur.

Qız sükutla dayanmışdı. Onun içində bir zamanlar gücə olan aclıq vardı, amma indi yalnız boşluq qalmışdı. O, güc uğrunda başladığı yolda yalnız öz kölgəsinə çevrilmişdi.

Sonluq:
 Qız Şeytanın oyununu oynamağa davam edərək onun irsinə çevrildi. İnsanlar üçün qorxu və aldatmanın mənbəyinə dönmüşdü. Amma o, Şeytandan fərqli olaraq öz əsirliyinin tam fərqində idi.

İndi insanlar ona boyun əyirdi, amma həmişə deyirdilər:
"O, yalnız bir kuklaların hökmdarıdır. Gerçəklər isə pərdə arxasında gizlənir."

Şeytan isə uzaqdan baxırdı və öz işinin mükəmməl olduğunu anlayaraq gülümsəyirdi:
 – İnsanlar həmişə azadlıq istəyir, amma sonda özləri azadlıqlarını qurban verərək daha böyük zəncirlərin yaradıcılarına çevrilir.

Final:
 Güc yalnız illüziya idi. Azadlıq isə heç vaxt mövcud olmamışdı. Hər şey əvvəldən bəri bir tələdən başqa bir şey deyildi.

Başa qayıt