VIII Bölüm: Tarazlıqda Tapılan Hüzur Son

VIII Bölüm: Tarazlıqda Tapılan Hüzur

Qız dərin bir nəfəs aldı və ürəyindəki səsləri dinlədi.
– Mən sevgimi paylaşacağam, amma özümü də unutmayacağam. Həyat tarazlıq tələb edir. Həm başqalarına işıq saçmaq, həm də öz aləmimdə sakitlik tapmaq istəyirəm.

Bu qərarla o, öz həyatına yeni bir baxış gətirdi. Sevgi onun ruhunda axan bir çaya çevrildi – bəzən coşar, bəzən sakit axardı, amma heç vaxt qurumazdı. O, ehtiyacı olanlara yardım etməyə davam etdi, amma öz həyatını da ehtiyac duyduğu qədər qorudu.

İllər keçdikcə qız artıq gənc bir qadın oldu. Onun həyatı sevgi və anlayışla dolu idi. İnsanlar onun yanına gələndə özlərini rahat hiss edir, onun yanında qəlblərinin yüngülləşdiyini görürdülər. Amma o, həmişə sərhədlərini qoruyurdu, sevgisini tükəndirmədən paylaşırdı.

Bir gün, illərin ardınca, qız özünün yaratdığı bu həyatın hər anını qiymətləndirdi. Ətrafında ona sadiq insanlar, sevgi ilə dolu xatirələr və dinc bir ürək vardı. Onun həyatına sakitlik və dərin bir hüzur hakim idi.

O, öz-özünə dedi:
– Mən bu həyatda həm başqalarını, həm də özümü sevməyi öyrəndim. Sevginin yalnız verildikdə deyil, qəbul edildikdə də necə dəyərli olduğunu anladım. Bu, mənim yolum idi və bu yolda hər addım mənim ruhumu tamamladı.

Sakit külək onun saçlarını oxşayarkən, o, gözlərini yavaş-yavaş yumdu və bir təbəssümlə nəfəs aldı. Həyat gözəl idi – sadə, amma mənalı.

VIII Bölüm Sonu

“Bəzən sevgi yalnız başqalarına işıq saçmaq deyil, öz aləmində də bir məşəl yandırmaqdır. Bu məşəl insanı həm gücləndirər, həm də hüzura qovuşdurar.”

Hekayə Sonu.

Başa qayıt