X Bölüm: Həyatın İsti Rəngləri Son

X Bölüm: Həyatın İsti Rəngləri

Qız gözlərini bu insana dikdi. Onun baxışlarında bir dürüstlük, bir sevgi vardı. Ürəyində həmişə daşınmaz bir yük kimi hiss etdiyi təkliyin yerini yavaş-yavaş istilik doldurmağa başladı. O, bir qərar verdi.

– Mən sevginin verdiyi gücü rədd etməyəcəyəm. Bu, mənim sənətimi zəiflətməz, əksinə, ona yeni bir mənəvi dərinlik gətirər.

Onlar bir yerdə bir ev qurdular. Həyat əvvəldən düşündüyü kimi asan deyildi. Təzyiqlər hələ də davam edirdi, amma yanında olan insan ona dayaq olurdu. Onun sevgisi qızı yalnız qorumaqla kifayətlənmirdi, həm də ona ilham verirdi.

Qız fırçasını yenidən əlinə aldı, amma bu dəfə əsərlərində yalnız gerçəklik yox, həm də ümid görünürdü. Onun yaratdığı sənət həm həqiqəti göstərirdi, həm də insanlara bu gerçəklərin dəyişə biləcəyinə inam bəxş edirdi.

Zamanla, onların bir övladı oldu. Bu övlad onun ən böyük əsəri idi – həyatın özü qədər dərin, sevgi ilə yoğrulmuş bir əsər. Hər fırça zərbəsində, hər çəkdiyi rəsmdə o, indi yalnız dünyanı deyil, öz ailəsini də düşünürdü.

Bir gün övladı anasının rəsmlərindən birinə baxaraq soruşdu:
– Ana, niyə həmişə gerçəkləri çəkirsən?

Qız təbəssüm etdi və övladını qucaqladı.
– Çünki gerçəklik dəyişmək üçün ilk addımdır. Mən istərdim ki, sən daha gözəl bir dünyada yaşayasan.

Həyat bir çox çətinliklər gətirsə də, qız indi əmin idi: sevginin gətirdiyi istilik və sənətə olan sadiqlik bir-birinə mane deyil, əksinə, bir-birini tamamlayan güclərdir.

Son: Qız sənətindəki sarsıdıcı gücünü saxladı, amma sevgini də qəbul edərək həyatını balansla yaşadı. Onun izləri yalnız divarlarda deyil, qəlblərdə də qaldı.

Yenidən başla