VIII Bölüm: Səbirin İmtahanı Son

VIII Bölüm: Səbirin İmtahanı

Qız bu dəfə öz ürəyini deyil, həyəcanını seçdi. Şəhərin parıltısı, ona verilən vədlər çox cazibədar idi. O, kənd insanlarının xahişlərini qulaqardına vuraraq şəhərə yola düşdü.

Şəhər tamamilə fərqli bir aləm idi. Onun əsərləri üçün böyük qalereya açıldı, amma burada hər kəs təkcə sənətini deyil, onun dünyanı necə görəcəyini də sorğulayırdı. Qızın sadə və təmiz ilham mənbəyi kənddə qalmışdı. Şəhərin tələbləri isə tamamilə fərqli idi: daha mürəkkəb, daha iddialı, daha böyük gözləntilər.

O, ilk sərgisində uğursuz oldu. İnsanlar onun əsərlərinə baxır, amma dərin bir əlaqə hiss etmirdilər.
– Bu sadədir, çox sadə. Şəhərin insanları fərqli şeylər istəyir, – deyə sərgini ziyarət edənlər pıçıldayırdılar.

Zaman keçdikcə qızın ətrafı boşaldı. Onun kənddə yaratdığı işıq, səmimiyyət artıq əsərlərinə əks olunmurdu. Qız çox çalışdı, amma heç nə əvvəlki kimi olmadı.

Nəhayət, o, öz studiyasında tək qaldı. Kətan qarşısında oturmuş, amma ilhamını itirmişdi. Qəlbinin dərinliklərində bir səssizlik vardı – şəhər ona nə gətirdisə, onun ruhunu tükəndirmişdi.

Gözləri yavaş-yavaş yumuldu, kənddəki sadə günlərini xatırladı. Ən gözəl əsərləri orada yaranmışdı, insanların təbəssümündən ilham almışdı. İndi isə o ilham yox idi.

O, gecənin səssizliyində özünə dedi:
– Mən özümə xəyanət etdim.

Bu, onun həyatının sonluq nöqtəsi idi. Əsərləri dünyaya yayıla bilmədi, amma ruhunda da əvvəlki səmimiyyət qalmadı.

Son

Bəzən ən böyük güc səbrdədir. Tələsik qərarlar ruhun incisini itirə bilər.

Yenidən başla