IX Bölüm: Sonsuz Meşə - Son

IX Bölüm: Sonsuz Meşə

Ruh qaranlıq meşənin dərinliklərində səssizcə süzürdü. Hər tərəfdə qədim ağacların budaqları bir-birinə dolanmış, yolları gizlətmişdi. Nəm torpaqdan yüksələn duman sanki bu meşənin nəfəsi idi.

İrəlidə bir oğlan görünürdü. O, ehtiyatla addımlayır, hər şeyə diqqətlə baxırdı. Üzündə çaşqınlıq vardı – bura haradır? Necə gəlib düşüb? Cavab tapa bilməsə də, irəliləməyə davam edirdi.

Ruh birdən içində narahatlıq hiss etdi. Meşə soyuq bir təlaşla pıçıldayırdı. Kimsə yaxınlıqda idi. Oğlandan bir neçə addım aralıda, qaranlıqların içindən bir qadın seçilirdi. O, sakit, lakin məqsədli addımlarla irəliləyirdi. Əllərində uzun, iti bir bıçaq vardı. Onun gözləri daş kimi soyuq idi. Bu, adi bir insan ola bilməzdi.

Oğlan isə hələ də təhlükədən xəbərsiz idi. Ruh onu xəbərdar etmək istədi, lakin bacarmadı – o, sadəcə bir müşahidəçi idi. Bunun əvəzinə, meşəni oyatmağa qərar verdi.

Birdən ağaclar silkələndi, yarpaqlar xışıltıyla yerə töküldü. Göydə qara buludlar toplandı. Hava ağırlaşdı, ildırım çaxdı. Külək qəfil meşənin içini titrətdi. Yağış yerə çırpılmağa başladı.

Oğlan ayaq saxladı. O, nəyinsə düz getmədiyini hiss etdi. Baxışlarını ətrafda gəzdirdi. Amma irəliləmək, yoxsa geri qayıtmaq – bu seçimi yalnız özü edə bilərdi.

Qadın isə sakit və soyuqqanlı şəkildə ona doğru irəliləyirdi. Yağış saçlarını islatmışdı, amma o, addımlarını dayandırmadı.

Ruh baxırdı. O, yalnız baxa bilərdi.

İndi hər şey oğlanın qərarından asılı idi.

Son

Yenidən başla