VIII Bölüm: Sükutun Yükü - Son

VIII Bölüm: Sükutun Yükü

Oğlan bir anlığa dayandı, dedektivin gözlərinin dərinliyindəki tələskənliyi hiss etdi. Amma içindəki bir instinkt onu susmağa çağırırdı.

– Yox, heç kimi görməmişəm, – deyə sakit və inamlı bir səslə cavab verdi.

Dedektiv onun cavabını bir neçə saniyə düşündü, sanki oğlanın üzündən həqiqət oxumağa çalışırdı. Amma heç nə demədən başını tərpətdi.
– Əgər nəsə yadına düşsə, məni tap. – Dedektiv tələsik bir kağız çıxarıb oğlanın əlinə verdi və arxasını çevirib uzaqlaşdı.

Oğlan kağıza belə baxmadan cibinə qoydu. Qorxu və şübhə içində bir müddət yavaş-yavaş meşədən uzaqlaşdı. Axırda açıq bir sahəyə çıxdı, amma ürəyində qəribə bir narahatlıq vardı.

Axşam

Sığınacaq taparaq gecəni keçirmək üçün kiçik bir kəndə çatdı. Qaldığı kiçik otağın bir küncündə, işıqlar sönmüş vəziyyətdə divarın kölgəsinə söykənərək düşüncələrə qərq oldu.

Birdən otağı zəif bir televizorun səsi doldurdu. Oğlan televizoru seyr etmirdi, amma qulaqları xəbər aparıcısının səsləndirdiyi sözlərdə ilişib qaldı:

– "Bu gün Ölüm Mələyi ləqəbli qadın qatilin qurbanlarının sayı 27-yə çatdı. Cinayətkar hələ də yaxalanmayıb və axtarışlar davam edir. Bu qadın son 6 ayda silsilə qətllər törədərək bütün bölgəni qorxu içində saxlayır."

Oğlan nəfəsini tutdu. "Ölüm Mələyi..." dedektiv, qız, mağara – hər şey bir-birinə qarışmışdı. Xəbər aparıcısı danışmağa davam edirdi:

– "Sonuncu qurban isə meşənin yaxınlığında tapılıb. Ətraf sakinlərdən alınan məlumatlara görə, onun son dəfə bu ərazidə göründüyü təsdiqlənib."

Oğlan yavaşca başını əllərinin arasına aldı. Gördüyü qızın həqiqətən Ölüm Mələyi ola biləcəyini düşündü, amma artıq heç nəyi dəyişmək mümkün deyildi.

Son

Oxucuya sual:
"Oğlan qadını gördüyünü desəydi, nələr baş verərdi? Daha yaxşı bir yol seçə bilərdimi? 

Yenidən başla