IX Bölüm: Qırılan Zəncirlər

IX Bölüm: Qırılan Zəncirlər

Ruh dərindən düşündü və gözlərini kəndin mərkəzində yerləşən kiçik, köhnə bir daxmaya çevirdi. Bu daxmada ailə yaşayırdı – ata, ana və üç uşaq. Onların arasında sevgi vardı, amma yoxsulluq və çətinliklər hər şeyi əzirdi. Ruh içdən hiss etdi ki, bu ailəni yenidən bir araya gətirə bilər. Onlar birlikdə olduqda, hər şeyin öhdəsindən gələ bilərlər.

O, sakitcə aşağı enərək ailəyə yaxınlaşdı. Görünməz idi, amma hər toxunuşu insanların qərarlarına təsir edirdi. Ruh atanın ürəyinə sevgi toxumu səpdi, onu ailəsi üçün daha çox çalışmağa ruhlandırdı. Ananın ağlına səbr və güc əlavə etdi ki, uşaqları üçün təslim olmasın. Uşaqların qəlbinə isə ümid toxumları əkdi.

Bir müddət hər şey yaxşı görünürdü. Ailə yenidən bir araya gəlmişdi. Ata iş tapmaq üçün əlindən gələni edirdi, ana evdə uşaqlara qayğı göstərirdi, uşaqlar isə gələcəyə inanırdılar. Ruh sakitcə təbəssüm etdi – o, bu dəyişiklikdən məmnun idi.

Amma bu xoşbəxtlik çox çəkmədi.

Kənd başçısı, artan narazılığı və insanlarda dəyişən ruhu hiss etmişdi. O, öz hakimiyyətini qorumaq üçün vergiləri daha da artırmağa qərar verdi. İnsanlar artıq nəinki kifayət qədər yemək tapa bilirdilər, hətta yaşayışlarını belə təmin edə bilmirdilər. Ruh, başçıya müdaxilə etmək üçün artıq gecikmişdi.

Bir neçə həftə ərzində ailə ağır zərbə aldı. Ata nə qədər çalışsa da, borclarını ödəyə bilmirdi. Ana öz gücünü itirdi, uşaqlar isə aclıqdan və ümidsizlikdən əziyyət çəkməyə başladı. Axırda ailə dağılmağa məcbur oldu – ata başqa bir kəndə getdi, ana uşaqları ilə tək qaldı, amma hər şey daha da pisləşdi.

Ruh, təpənin başında durub onların iztirablarını izləyirdi. Qəlbi sanki parça-parça olmuşdu. O, yaxşı bir şey etməyə çalışmışdı, amma nəticə tam əksi olmuşdu. Ruh başa düşdü ki, bəzən bir insanın həyatını dəyişdirmək kifayət etmir, çünki böyük sistemlər daha ağır basır.

Son olaraq yaşlı adamın səsi onun başında yenidən səsləndi:
– Bəzən niyyətlərimiz düzgün olsa da, nəticələr bizim əlimizdə olmur. İnsanların taleyi təkcə bir toxunuşla dəyişmir.

Ruh tənhalıq içində sakitcə geri çəkildi. Onun izləri yox idi, amma o, öz səhvini unuda bilmirdi.

IX Bölüm Sonu: Uğursuzluğun Dərsi

Hekayə burda qəmgin bir notla bitir. Ruh yenidən düşünməyə başlayır: “Bəlkə də, daha böyük bir məqsədə xidmət etməliyəm? Bəlkə də, mənim yolum fərqli olmalı idi?”

Yenidən başla