X Bölüm: Qaranlığın Ağrısı

X Bölüm: Qaranlığın Ağrısı

Ruh enerji toplarına baxdı və işıq qılıncını sıxaraq bir addım irəli atdı.
– Mən səninlə döyüşməliyəm. Mənim yolumu kəsən heç kim sağ qala bilməz, – dedi.

Canavar dişlərini qıcayıb aşağıdan Ruhun üzərinə tullandı. Qılınc əlində parladı və Ruh ilk zərbəni endirdi. Qılıncın parıltısı qaranlığı bir anlıq yardı və canavarın kürəyində dərin bir yara açdı. Canavar ağrıyla uladı, amma geri çəkilmədi.

Döyüş qızışdıqca, hər iki tərəf yorulurdu. Ruhun qılıncı parıldasa da, onun hərəkətləri getdikcə zəifləyirdi. Nəhayət, Ruh sonuncu zərbəsini endirdi və qılınc canavarın ürəyinə batdı. Canavar bir anlıq yerində dondu, sonra yerə yıxıldı. Qızılı gözləri sönərkən son dəfə Ruhun gözlərinə baxdı.

Ruh ağır nəfəs alaraq qılıncı yerə atdı. Amma birdən sinəsində yanğı hiss etdi. Canavarın son zərbəsindən yaranan cırmaq izləri qan axıdırdı. Ruh dizləri üstə çökdü və əli ilə yarasını sıxdı.

Mələyin səsi uzaqdan, soyuq bir tonda eşidildi:
– Sən döyüşü qazandın, amma bu qələbə sənə baha başa gələcəkdi. Həyatda hər şeyin bir əvəzi var.

Ruh nəfəs almaqda çətinlik çəkirdi. Yaradan axan qan onun bədənini tərk etdikcə gözləri qaralırdı. Canavarın meyiti yaxınlıqda hərəkətsiz uzanmışdı, amma onun son baxışı sanki Ruhun qəlbinə bıçaq kimi batmışdı.

Bir neçə dəqiqədən sonra Ruhun bədəni yerə yıxıldı. O, artıq nə nəfəs ala bilir, nə də hərəkət edə bilirdi. Gözləri yavaş-yavaş bağlanarkən mələyin səsi yenidən eşidildi:
– Bəzən mübarizəni qazanmaq həyatın məğlubiyyətidir. Sənin seçiminlə bu yol sona çatır.

Sonuncu dəfə göy üzündəki ulduzlar sönük bir şəkildə parladı və Ruh sonsuzluqda itdi. Onun ardınca isə meşə yenidən səssizliyə büründü.

Hekayənin Sonu

Yenidən başla