IX Bölüm: Qələbənin Ağırlığı - Son

IX Bölüm: Qələbənin Ağırlığı

Ruh dərin bir nəfəs aldı və başını qaldırıb darvazaya baxdı. Onun içində bir səslə qərarını təsdiqlədi:
– Darvazanı sındırmalıyıq. Bu müharibəni bitirmək üçün başqa yol yoxdur.

İnsanlara dönərək dedi:
– İndi birlikdə hərəkət etməliyik. Bu darvazanı aşaraq qalaya sahib olacağıq. Amma bunu yalnız birlikdə edə bilərik!

Onun sözləri əsgərlərin içindəki qorxunu sildi və onları cəsarətləndirdi. Hücum başladı. Silahların səsi, qışqırıqlar, qanın qoxusu hər tərəfi bürüdü. Ruh darvazanın yaxınlığında dayandı və əmr etdi:
– İrəli! Darvaza yıxılacaq!

Bir neçə saatlıq mübarizədən sonra darvaza sındı. İnsanlar qalaya hücum etdilər və nəhayət qələbə qazandılar. Ruh meydanın ortasında dayanıb insanları sevinclə baxarkən, ətrafda qanla boyanmış cəsədləri gördü. Onların üzündə qalan ifadələr Ruhun qəlbinə bir qılınc kimi sancıldı.

Bir neçə gün sonra müharibənin bitdiyi xəbəri hər tərəfə yayıldı. Ruh qələbənin simvolu oldu, insanlar onu qəhrəman elan etdilər. Lakin onun qəlbində sakitlik yox idi. Hər dəfə əsgərlərin sevinən üzlərinə baxanda, gözlərinin önündə darvazanı yıxarkən həyatını itirən döyüşçülər canlanırdı. Onların fəryadları, yerə yıxılan bədənləri bir an belə unudulmurdu.

Gecələr Ruh bu səhnələri yenidən görürdü. Hər dəfə gözlərini yumduğunda, şəhid olmuş əsgərlərin üzlərindəki ifadələr və məsumluq yenidən canlanırdı. O, öz-özünə pıçıldayırdı:
– Mən qalib gəldim, amma onların həyatı ilə. Qələbə dəyərdimi?

İllər keçdi, amma Ruhun vicdan əzabı dinmədi. Hər kəs onu bir xilaskar, böyük bir lider olaraq görürdü. O isə özünü yalnız bir günahkar kimi tanıyırdı. Sevdiyi və müdafiə etdiyi insanların həyatını xilas etmək üçün verdiyi qərarın ağırlığı altında əzildi.

Bir gün, Ruh darvaza qarşısında oturub səssizcə pıçıldadı:
– Mən qalib gəldim, amma itkilərin qiyməti həmişə mənimlə olacaq. Bu, mənim əbədi yükümdür.

Son

Yenidən başla