VIII Bölüm: Sakitliyin Yolu - Son

VIII Bölüm: Sakitliyin Yolu

Qız kənd əhalisinin gözlərindəki ümidi və təşəkkürü görə bilirdi, amma ürəyində ağır bir yük daşıyırdı. Əjdaha ilə birlikdə döyüşlərin hər biri ona təkcə qələbə gətirməmiş, həm də vicdanını yaralamışdı. Bu dəfə seçimini başqa cür etməli olduğunu hiss edirdi.

O, kənd əhalisinə tərəf dönüb sakitcə dedi:
– Mən sizi qorumaq üçün əlimdən gələni etdim, amma daha çox qan tökülməsini istəmirəm. Əgər mən nəhəng aslanla döyüşsəm, bu döyüş təkcə onunla deyil, mənim vicdanımla da olacaq. Bu yükü daha çox daşıya bilmərəm.

Kənd əhalisi bir-birinə baxdı. Onlar onun qərarını anlaya bilməsələr də, səslərini çıxarmadılar. Qoca kişi ağır bir nəfəs aldı və başını endirdi.
– Sən bizə çox kömək etdin. Əgər bu qərar sənin qəlbini sakitləşdirəcəkdirsə, biz sənə mane olmayacağıq.

Əjdaha ilə Vida

Qız əjdahanın yanına yaxınlaşdı. Onun iri gözləri qəmli və yorğun idi. Əjdaha başını aşağı salaraq qızın əlini qanadına qoymasına imkan verdi.
– Sən mənim yanımda ən çətin anlarda dayandın. Amma indi mən bu yola tək davam etməliyəm. Hər ikimiz yorulduq, amma sənin yerin bu deyil. Qanadların səni daha uzaqlara apara bilər.

Əjdaha sakitcə geri çəkildi. O, sanki qızın sözlərini başa düşürdü. Bir sonuncu dəfə qanadlarını açdı və havaya qalxdı. Onun silueti göydə kiçik bir nöqtəyə çevrildi, sonra isə tamam yox oldu.

 

Uzaq Yol

Qız kənddən uzaqlaşaraq bir daha geri qayıtmamaq üçün qərarlı addımlarla irəlilədi. O, hər yeni addımında arxada qalan kəndin, yandırıb kül etdiyi düşmənlərin, qoruduğu insanların səsini eşidirdi. Amma irəliyə baxmaqdan əl çəkmədi.

O, bir dağın zirvəsinə qalxıb aşağıya baxdı. Gözləri uzaqlara zilləndi – bir daha döyüşlərin, qan axan torpaqların və məğlubiyyətlərin olmadığı bir yerə. Bu dəfə o, yalnız özünü tapmaq üçün yola çıxmışdı.

Nəhəng Aslan

Kənd əhalisi qızın yoxluğunu hər gün hiss edirdi. Onlar onun qəhrəmanlıq hekayələrini bir-birinə danışır, əjdahanın uzaqlara uçuşunu göylərə baxaraq xatırlayırdılar. Amma qız artıq nə kənddə idi, nə də döyüş meydanında.

Uzaqlarda isə nəhəng aslan hələ də meşənin dərinliklərində hökm sürürdü. Nəfsi onun ətrafında hər şeyi məhv etməyə davam edirdi. İnsanlar onun yaxınlaşmasından qorxur, qaçacaq yerlər axtarırdılar. O, heç vaxt nəfsinə hakim ola bilməmişdi.

Bitməyən Missiya

Qız sakit bir həyatda özünü tapmağa çalışsa da, ürəyinin bir guşəsində həmişə bir yük hiss edirdi. O, öz yolunu seçmişdi, amma bu yolun sonunda bir sual daima onunla idi: Əgər nəhəng aslanla qarşılaşsaydım, fərq yarada bilərdimmi?

Onun missiyası sanki tamamlana bilməmişdi. Hər addımda o, bu sualla yaşayırdı və hər gecə yuxularında aslanın qəzəbli nəriltisini eşidirdi.

Son

Dünya sakitləşmiş kimi görünsə də, içində həm insanların, həm də qızın bitməyən mübarizəsi qalırdı. Bəzən ən çətin döyüşlər döyüş meydanında deyil, insanın öz vicdanında baş verirdi.

Yenidən başla