İsmail Fatih Ceylan - "Evlenemeyen Kızlar Evlenmeyen Erkekler" PDF

“Şu çirkin, sıska Nazmiye, mühendis Rıfatla evlenmiş. Delikanlı da pek iyi, anlayışlı. Allah insana çirkin şansı versin derler ya, doğru gerçekten.”

“Ya Ayşegül? Güzelim kızı annesi harcadı. Yıllarca onca zengin istedi, daha zengini gelsin diye beklediler. Sonunda kızı öküz gibi bir adama verdiler. Adam ondan on yaş büyük. Her gün de dövüyormuş kızı. Boşuna dememişler armutun iyisini ayılar yer diye.”

“Ya görüyor musun Aslı’yı, dünya güzeliyim diye kasılıp duruyordu, kimseleri beğenmeyip herkesi geri çeviriyordu. Ama ne oldu, evde kalmaktan son anda kurtuldu. Tipsiz birine varmak zorunda kaldı.”