Agatha Christie "Ölümle Randevu" PDF

Roman, Hercule Poirot'nun Orta Doğu'daki maceralarını anlatır. Kudüs'te tatildeyken, ünlü bir dedektifin rastlantısal bir konuşmasına tanık olması, büyük bir suçun ortaya çıkmasına yol açar. Poirot, zalim, sadist bir anne olan Bayan Boynton'un katilini aramak için tüm aileyle yüzleşmek zorunda kalır. Suçlu kimdir? Poirot, şüphelilerle konuşmanın yalnızca bir ruhu bulmak için yeterli olduğuna inanır.

Agatha Christie'nin dedektif romanı Ölümle Karşılaşma ilk olarak Mayıs 1938'de Collins Crime Club tarafından Birleşik Krallık'ta yayımlandı. Aynı yıl Amerika'da Dodd, Mead and Company tarafından basıldı.

BİRİNCİ BÖLÜM

1 - "Anlıyor musun, değil mi? Öldürülmeli!" Soru, sessiz ve karanlık bir geceye dönüştü; kısa bir süre asılı kaldı, sonra yeniden ölümün karanlığına gömüldü. Hercule Poirot elini pencere pervazına koydu ve bir an durdu. Sonra kaşlarını çattı, zararlı gece havasının içeri girmesini önlemek için pencereyi kapattı. Poirot, çocukluğundan beri dışarıdaki havanın özellikle sağlığa zararlı olduğu gecelerde açık kalınmaması gerektiğine inanırdı.

Perdeleri çektikten sonra gülümsedi ve yatağına yöneldi. "Anlıyor musun, ha? Öldürülmeli!" diye hafifçe mırıldandı; sözlerini bir kez daha düşünüp tebessümünü sürdürdü. Bunlar, Kudüs'teki ilk gecesinde duyduğu sözlerdi.

"Gerçekten nereye gidersem gideyim, bir suç olmalı!" diye mırıldandı. Anthony Trollope hakkında duyduğu bir anekdotu hatırlayınca tekrar gülümsedi. Atlantik Okyanusu'nda bir vapurdayken, iki yolcunun son bir roman üzerinde konuştuğunu duymuş; içlerinden biri, "Çok iyi. Ama sıkıcı yaşlı kadını öldürmüş olmalı," demişti. Romancı onlara yaklaşarak gülümsemiş ve "Beyler, çok minnettarım. Hemen gidip onu öldüreceğim!" demişti.

Poirot, az önce duyduklarına anlam vermeye çalıştı. Belki birileri bir oyun ya da kitap yazıyor olabilirdi. Gülüşünü bozmayarak düşündü: "Bu sözler bir gün kötü bir şekilde hatırlanır."

Sesi hatırlamaya çalıştı. Ses bir erkeğe ya da genç bir adama aitti; yoğun, gerilimli bir tondaydı. Poirot, yatağının yanındaki gece lambasını söndürürken sessizce düşündü: "Bu sesi bir daha duyarsam, muhtemelen tanırım..."