Sümeyye Koç "Hükümran 1 - İki Yabancı" PDF

O sabah tüm yerel gazeteler aynı haberi yazıyordu: Savaş Kıratlı, dün gece hayatını kaybetti.

Katili, on yedi yaşında genç bir kızdı ama bu gerçeği sadece Savaş’ın kardeşi Aybars bilecekti. Ailesi dahil herkes, Savaş’ın intihar ettiğini sanacaktı çünkü ölümünün arkasında karanlık bir sır vardı.

Savaş’ın öldüğü gece, ölümüyle ilgisi olan iki adam ortadan kaybolmuştu. Geride yalnızca Savaş’ın katili, kendini doktor olmaya adayan ancak bileklerine kelepçeler takılıp demir parmaklıkların ardına hapsolan Berzâh Duman ve Savaş’ın Aybars’a yazdığı bilmece gibi bir mektup kalmıştı.

Hayatı altüst olan Berzâh, yaşananları geride bırakma kararı almıştı ama o mektubun gizemini çözebilecek tek kişi olduğunun farkında değildi. Aybars’ın onu içeriden çıkacağı güne kadar bekleyeceğini ise hiç bilmiyordu.

Karşı karşıya geldikleri gün tehlikeli bir tuzağa düşeceklerdi ama asıl tuzağı kader kuracaktı. Çünkü onlar asla bir araya gelmemesi gereken iki yabancıydı ama öyle kalamayacaklardı.

“Ellerimin ödemesi gereken bir bedel vardı,” dedi gözlerimin içine bakarak. “Sızısı hâlâ yanağımda demiştin, ben de bu saatten sonra derim ki yarası hâlâ avuçlarımda.”

O, acıyı hissetmeyen bir adamdı. Ben ise acının ta kendisiydim. Ruhum ona fazlasıyla yabancıydı. Ne kadar kaçmak istesem de bazı geceler kalbim ona sığınırdı. Farkına varmazdım... O gecelerin sonumuz olacağını bilemezdim.

Savaşmak istediğimde ise geç kalmıştım. Geçmiş bir girdap gibi çekecekti bizi içine, yaşananların ağırlığı bir çığ gibi çökecekti üzerimize. Kaçamayacaktık. Başlangıçta iki yabancıydık ama öyle kalamayacaktık.