Nahid Sırrı Örik kimdir?

1895'te İstanbul'da doğan Nahid Sırrı Örik tuhaf bir adamdı. Babasının büyük bir konağı vardı, çocukluğu zenginlik içinde geçti. Ama hiçbir okulu bitirmedi. Galatasaray'a girdi, bıraktı. Hukuk'a başladı, onu da yarıda bıraktı. Sanki okumak onun işi değildi.

Birinci Dünya Savaşı sırasında Türkiye'den çıktı gitti. Tiflis'te, Berlin'de, Paris'te, Viyana'da yaşadı. On üç yıl böyle dolaştı. 1928'de geri döndü. Artık Cumhuriyet vardı, her şey değişmişti.

Döndükten sonra Cumhuriyet gazetesinde yazmaya başladı. Ankara'ya gitti, Milli Eğitim'de çevirmen oldu. Yaşar Nabi ile birlikte Varlık dergisini çıkardı. Babası ölünce İstanbul'a döndü.

Nahid Sırrı'nın işi tarih yazmaktı. Eski Osmanlı konakları, yalılar, o dönemin kadınları... Bunları çok güzel anlatırdı. "Sultan Hamid Düşerken", "Kıskanmak" gibi romanları vardı. Hep eski zamanları yazardı.

Ama bu onun başını belaya soktu. Cumhuriyet dönemi yazarları geçmişi unutmaya çalışıyordu, o hâlâ Osmanlı'yı anlatıyordu. Bu yüzden pek sevilmedi. Bir de eşcinseldi, o zamanlar bu çok ayıp sayılırdı. Yusuf Ziya Ortaç onunla dalga geçerek "pantolonlu ceketli bir kız gelir" diye yazmıştı.

İçine kapanık biriydi zaten. Çok fazla sosyalleşmezdi. Ama yazıları çok iyiydi. Karakterleri gerçek insanlar gibiydi. İlk öyküsünü Fransa'da yayınlamıştı - "Kibar Fahişe Zeynep" diye.

1960'ta öldü İstanbul'da. Uzun yıllar unutuldu kaldı. Sonra 70'li, 80'li yıllarda yeniden keşfedildi. Romanları filme çekildi, oyun yapıldı. "Kıskanmak" filmi çok ünlü oldu, Nergis Öztürk ödül aldı.

Selim İleri onu çok severdi. "Bu adam bizim edebiyatımızın gizli hazinesi" derdi. Haklıydı da. Nahid Sırrı yazdığı dönemde anlaşılmadı ama sonra görüldü ki ne kadar iyi yazmış.