Richard Panek "Ko‘rinmas Asr" PDF

Ular faqat bir marta yuzma-yuz uchrashishgan. 1927-yilning yangi yil ta’tilida Albert Eynshteyn Berlin shahrida o‘g‘illaridan birining uyida qolayotgan Zigmund Freydga qo‘ng‘iroq qildi. 47 yoshli Eynshteyn fizik fanlarning tirik ramzi edi; 70 yoshli Freyd esa ijtimoiy fanlar uchun aynan shunday ahamiyatga ega edi, biroq ular birga o‘tkazgan kechada hech bir masalada fikr birligiga kelishgani aytilmaydi. Bir necha oy o‘tib, do‘stlaridan biri Eynshteynga psixoanaliz usulini sinab ko‘rishni tavsiya qilib maktub yozganida, Eynshteyn: "Kechirasiz, lekin iltimosingizni bajara olmayman, chunki tahlil qilinmay, qorong‘ulikda qolganim meni ancha ko‘proq xursand qiladi," deb javob berdi. Boshqa tomondan, Freyd esa Berlin uchrashuvlaridan so‘ng darhol Eynshteyn haqida bir do‘stiga: "Men fizikadan qancha tushunsam, u ham psixologiyadan shuncha tushunadi, shuning uchun juda yoqimli suhbat bo‘ldi," deb yozgan edi. Freyd va Eynshteyn o‘ylaganlaridan ko‘ra ko‘proq umumiy jihatlarga ega edilar. Yillar oldin, har ikkalasi ham o‘z ilmiy izlanishlarining boshida bo‘lganlarida, bir xil muhim bog‘liqlikda birlashgan edilar. Ikkalasi ham o‘z sohasidagi eng muhim muammolardan birini o‘rganayotgan edi. Ikkalasi ham ilgari shu muammolar bilan shug‘ullanganlarni mag‘lub qilgan to‘siqlarga duch kelishdi. Ularning oldidagi to‘siq ham bir xil edi: ko‘proq dalilga ega emasliklari. Shunga qaramay, bu yetishmovchilik tufayli orqaga chekinib, boshqa yoqqa qarash yoki mag‘lubiyatni tan olib umuman voz kechish o‘rniga, Eynshteyn va Freyd bir xil yo‘nalishda qarashda davom etishdi.