Sema Kaygusuz "Yüzünde Bir Yer" PDF

"Koʻzim!" Bir safar bu soʻz bilan buving seni silagandi, xalq tilidan chiqqan bu qadimiy mehr soʻzi bilan. U oʻzi koʻra oladigan-yoki koʻra olmaydigan hamma narsani faqat sen koʻrishing uchun seni uchinchi koʻz qildimi? Oʻzidan bergan bu koʻz, qarash, idrok, yorugʻlik va guvohlikdan ham ancha chuqur yashirin bir meros boʻlsa, qachonki fotoapparatingni durbin kabi u yoq-bu yoqqa tutib, yaqin-uzoq sozlasang, bilki, bir igna sanchib, ichiga singdiryapsan uni. Meros boʻlib olgan koʻzingni yoʻq qilyapsan. Chunki hali qarayotganingdayoq narsalarni oʻzgartiryapsan. Ramkaga olgan narsang nima boʻlsa ham, uni dunyodan ajratib, oʻz tasviringga solasan, hayot goʻyo faqat muzlatilgan lahzalardan iboratdek, koinotning zamondan mustasno sifatini avval inson yuzlarida koʻrishing kerak boʻlgan joyda oʻz asaringda sinab koʻrasan. Hech boʻlmasa bir marta "koʻzim" deb sevsang meni, peshonangda bir joyga kristall tanamni qoʻysan, birga koʻplab ramkalar topsak, talon-taroj qilmay narsalarni asrasak, ayblamay va maqtamay onlarning abadiyligini topsak, oddiy yoki maxsus, qoʻpol yoki nafis barcha sifatlarni bir tekis qilsak, qarayotgan joyimizda koʻra olmayotgan biror narsa ham borligini tan olib, birga jim tursak, bu ogʻizni mahkam tutganimiz bilan hech qachon maqtanmasak, naqadar yaxshi boʻlardi. Faqat xohlasang, koʻzim senga fido boʻlsin.