Şehnaz Gülşen "Yo‘qolgan Ijarachi" PDF

PAST KASBLI BIR AZOBNI,
OLIYJANOB AYOL TINCHGINA CHIDAYDI!


Qo‘ng‘iroqlar chalmoqda.
O‘zini tegishli his qilmaydigan bir uyda, o‘zini tegishli his qilmaydigan bir dinda,
o‘zini tegishli his qilmaydigan bir yurakda
"Men kimman?" kurashini olib borayotgan odam uchun
qo‘ng‘iroqlar tinmay chalmoqda.

Qo‘ng‘iroqlar chalmoqda.
Bosim ostida, qo‘l bilan chizilgan chegaralar atrofida,
"Nega men buni boshdan kechiryapman?" deb so‘ray olmaydigan va
erkinligining cheklanishiga indamay turgan
ayol uchun qo‘ng‘iroqlar tinmay chalmoqda.

"Sen haqiqatni ko‘rmaguningcha..."
Qo‘ng‘iroqlar chalishda davom etadi.
"Orqada qoldirdim deb o‘ylagan hayoting uchun..."
Qo‘ng‘iroqlar chalishda davom etmoqda.
"Ayol sifatida qurbon tanlanding..."
Qo‘ng‘iroqlar quloqni qomatga keltiradigan shovqin bilan so‘nggi bor chalindi.
"Yaratgan bunga yo‘l qo‘ymaydi! Jarohat yetkazgan hamma narsani sug‘urib tashla!"

Qo‘ng‘iroqlar to‘xtadi.
Ayol jarohatni sug‘urib tashlay olmadi.
Ilohiy bir ovozning aks-sadosi, ayolning jarohatini
sug‘urib tashlay olmagan joyidan eshitildi:
"Haqiqat egasini inkor etgan, haqini talab qilmasin!"