Zeynep Sey "Yo‘qolgan" PDF

“Yengolmaydigan yagona odam – bu o‘zing, va sen o‘zing bilan kurashyapsan.”

Ezgi Chora, yo‘l-transport hodisasidan so‘ng ikki oy komada yotadi. U uyg‘onganda, so‘nggi uch yilini umuman eslay olmaydi va ongida o‘zidan boshqa ovozlar ham eshitiladi.

Uni sog‘ayishini kutayotgan odamlarni ko‘rganda, yangi hayoti yolg‘onlar ustiga qurilgan deb o‘ylaydi. Ustidan asragan onasi va otasi, mehribon do‘stlari va g‘ayrioddiy e’tibori bilan ajralib turadigan Asilkan unga juda begona tuyuladi. Chunki Ezgi eslay olgan so‘nggi narsa – aslida qanchalik yolg‘iz bo‘lganidir. Maktabdan chiqqanda kelib, uni kuzatadigan, o‘zlarini umumiy o‘tmishimiz bor deb aytadigan, lekin hech kim tanimaydigan Ushan esa uning fikrini butunlay chalg‘itadi.

Ezgi xotiralarini eslashga va asl o‘zini topishga harakat qilarkan, uning eng katta kurashi o‘zi bilan bo‘ladi. Agar g‘alaba qozonishni istasa, ongidagi ovozlardan tezroq qutulishi va yo‘lida yolg‘iz davom etishni o‘rganishi kerak bo‘ladi.

“Moviyning kichik xayrlashuvi edi, qorani esa achchiq tabassumi.”