Stiven King "U (o)" PDF

Seldan keyin (1957) Bilishimcha, o dahshat gazeta parchasidan yasalgan qayiq bilan boshlangan edi. Bu qo‘rquv yigirma sakkiz yil davom etardi. Aslida, ehtimol, u hech qachon to‘liq tugamagan ham bo‘lishi mumkin. Gapirayotganim qog‘oz qayiq yo‘l chetidan oqayotgan yomg‘ir suviga tashlangan edi. U tebranib, yonboshlab, yana to‘g‘rilanib, jasorat bilan girdoblarga sho‘ng‘irdi. U Witcham ko‘chasi bilan Jackson ko‘chasining kesishgan chorrahasidagi svetoforga tomon pastlayotgan edi. 1957 yilda, qorong‘i bir kuz kuni edi. Svetoforning to‘rt tomonidagi uchta tik chiroq o‘chik edi. Yomg‘ir bir haftadan beri yog‘ayotgan edi. Ikki kun oldin bo‘ron ham boshlangan edi. Shu sababli Derry shahrining muhim bir qismida elektr o‘chib qolgan, bu mahallalarga hali elektr berilmagan edi. Sariq yomg‘irpo‘shli, qizil etik kiygan kichkina bir o‘g‘il bola qog‘oz qayiq yonida quvonch bilan gapirayotgan edi. Yomg‘ir hali to‘xtamagan, lekin sekinlashgan edi. Tomchilar bolaning muşambasining sariq kapyuginasiga urilar, kulbaning rux tomiga tushayotgan yomg‘irning shovqiniga o‘xshash ovoz eshitilardi. Bu odamni tinchlantiradigan, go‘yo shirin bir ovoz edi.