Binnur Nigiz "Kor (Yangın Mavisi Serisi 4)" PDF

Oddan sağ çıxan ürəklər hələ də köz kimi yanırdı. Ağrıya qusmuş zəhər o qədər güclü idi ki, mürəkkəbin sapına dolmuş qanla təmiz səhifəyə həkk olunmuş qırmızı sözlərin damarlarını əmələ gətirirdi. Səhv torpağa əkilmiş bir çiçək torpağın altında ağlayırdı. Mən o çiçək idim, ağlayırdım. Zəif nəbzini eşidirdim.

Dodaqlarımı kişinin ovuclarına sıxıram; o adamın ovuclarını öpdüyümü düşünürlər. Yox, mən o ovucdakı həyatı sulayıram. Bir adam yavaş hərəkətlə dizləri üstə düşür. Yanğın sönür. Mən grove palming edirəm. daha çox yandırıram.

Hörümçək toruna yağan yağış Peyğəmbərin saatlarla hörümçəyin arxasında gizləndiyi möcüzəni səpələyəcəkmi? Dağılmayacaqdı. Onun ruhu ağ tor kimi toxunmuş hörümçək torunda gizlənirdi. Çöldə yağış yağırdı, su damcıları hörümçək torunun kiçik pəncərələrindən sürüşərək yerə damlayırdı.