Merve Özcan "Ürəyini Haramdan Qoru" PDF

Diqqətli baxışla başlayan Gözünü Haramdan Qoru səyahətinin okean kimi küləyi, Qəlbini Haramdan Tut ilə ürəyini əsməyə davam edir...
...
Betül indi burada, əlçatmaz dediyi adamın sərt sərhədlərinin düz ətəyində idi... Yaxınlıqda olanda daha da şiddətlə əsən Ömər küləyi indi Betülü daha çox sarsıtsa da, onun dinc sərinliyi də özünü daha xüsusi hiss etdirirdi. Onların hər ikisi aralarındakı bütün məsafədən sonra qalan sərhədləri keçmək üçün nə lazım olduğunu bilmirdilər. Ancaq bir həqiqət var idi; Artıq o küləkdə tək Betül əsən olmayacaq, Ömər də öz küləyini dadacaq.
Təhlükə yaxınlaşmaqda davam edirdi, silahlar partlayır, günəş ehmalca parlayırdı.
…
“Gözlərini açıb mənə tərəf dönəndə paltomdan tutdu və başımı sinəsinə qoyub məni özünə tərəf çəkdi. Gülüşüm qarnım ağrıyacaq həddə çatanda üzümü onun sviterinə çevirdim. Onun sviteri mənim göz yaşlarımla islanmışdı. "Sağ ol" dedim sərt səsimlə. Belə deyildi, bütün səmimiyyətimlə dedim; Hiss edirəm ki, bu an üçün deyilə biləcək ən gözəl sözdür...
Ömər əvvəlcə güldü və başım sinəsi ilə bir neçə dəfə qalxıb aşağı düşdü. Sonra çiynimi bir az da özünə sıxıb, dərindən nəfəs alıb “Allaha şükür...” dedi; Mənim kimi…"