Emine Tavuz "Çürük Albalı - Veca" PDF

Kirpiklərinin ucundan dodaqlarındakı təbəssümünə qədər dərddən yaranan qız idi Esilə. Bədəninə vurulan zərbələr ruhunda böyük yaralar açmışdı. İstismar etməyə yeri qalmadığı halda bu əzabı çəkməli idi. Əsrinə qədər.

Gənc qızın qapalı qaldığı bu tələyə çarəsiz qalan əsrin səssiz fəryadını eşitmişdi. Amma problem var idi. Gənc yaralı şir kimi idi; sərt, qəddar və divarlarla əhatə olunmuşdur.

Bəlkə də Esilə onunla görüşəndə ​​ruhuna daha çox ağrı versə də, bir an belə peşman olmazdı. Çünki keçmişin kürəyinə vurduğu yaraları qoparmaq o qədər də asan olmasa da, hər ikisi ancaq bir-birlərinin sayəsində sağalacaqlarını anlayanda çoxlu ağrılar vəd edən xəstə bir münasibətin təməli artıq qoyulmuşdu.

Bitdiyini düşündükləri yerdən başlayan, başlayanda artan, artdıqca şiddətlənən bu atəş onların həm qurtuluşu, həm də sonu olacaqdı.

“Bizim xilasa ehtiyacımız var. Sənin əsrin, bizi xilas et! Məni və uşaqlığımı xilas et!”