Türk Ədəbiyyatı Klasikləri Seriyası 58
“Bu əsərin ədəbiyyatımızda və bütün həyatımızda davam edən nəticələriylə qarşılaşdığımız hissi ədəbiyyata yol açdığını bir daha təkrarlayaq.” -Ahmet Hamdi Tanpınar
Namık Kemal’in Mağusada sürgündə olarkən yazdığı "Zavallı Çocuk", dövrün populyar mövzularından olan gənclərin razılıqları olmadan evləndirilməsini, ailələrin uşaqlarının həyatlarına müdaxilə etmələrinin acı nəticələrini ələ alır. İlk dəfə 1874-cü ildə Güllü Agopun Osmanlı Teatrında səhnələşdirilən "Zavallı Çocuk", bir-birini sevən iki gəncin faciəvi hekayəsi və daşıdığı emosional yoğunluqla sonradan yazılacaq bir çox əsərə ilham mənbəyi olmuşdur.
Namık Kemal (1840-1888) - Jurnalistliyi ilə cəmiyyətin fikirlərinə yön verən, yazıçılığı ilə yeni ədəbiyyatın qapılarını açan, mübarizəsi ilə Məşrutiyyətə təkan verən fikir adamı, yazıçı və ən tanınan yönü ilə vətən şairidir. Onda hər şey azadlıq fikri və vətən sevgisi ilə başlayır, demək olar ki, bütün işləri bu iki mövzu üzərində qurulmuş və inkişaf etmişdir. Erkən yaşda anasını itirəndə uşaqlıq və ilk gəncliyini babası ilə və onun vəzifəsi səbəbiylə –Sofiyadan Qarsa– vətənin müxtəlif yerlərində keçirir. İstanbula gəldiyində ədəbiyyat çevrələrində diqqət çəkir və dövrün məşhur şairləri ilə tanış olur, xüsusilə Şinasinin fikirlərindən təsirlənir. "Tasvir-i Efkâr"la başladığı jurnalistlik həyatı "Hürriyet", "İbret", "Diyojen" kimi nəşrlərdə davam edir. Siyasətdən hüquqa, fəlsəfədən ədəbiyyata bir çox sahədə yazdığı məqalələri ilə fikir dünyasına; roman, şeir, teatr və tarixi bioqrafiya janrlarındakı əsərləri ilə yeni ədəbiyyata öncülük edir. İstanbuldən dəfələrlə uzaqlaşdırılıb sürgünə göndərilir. Yenə də yazmağa; məktubları, qəzet yazıları və əsərləri ilə müasirlərinə yol göstərməyə və xalqına çatmağa davam edir. Yazıçının seçmə əsərlərini Türk Ədəbiyyatı Klasikləri Seriyamızda təqdim etməyə davam edəcəyik.
Şərhlər 0
Şərh Yaz