Aslı Arslan "Emare Seriyası 1 - Sarmaşıq" PDF

Avuçlarımda keçmişimin yadımda qalmayan solğun ləkələri, indinin ağrılı izləri, gələcəyimdə ölüm əlamətləri var; Əllərimdə tutduğum papatyaların budaqlarında ovuclarımdakı yetimlər edam edilir. görürəm.

Qarşımda payızı xatırladan yarpaqları qurumuş sarı gözlü bir kişi mənə baxır, çiynindəki kuklasının simləri kəsilmiş, amma yanında uşaqlığının simləri hələ də barmaqlarındadır. Ürəyimdə yarpaqlar daha çox solur, ürəyinin döyüntüsü çobanyastığımı canlandırır.

İnsanlar ölüm qışqırır, elə qabaqda dəhşətli violonçel səsi ucalır; Səs biləklərimdəki üzümləri neştər kimi sancır, dodaqlarıma tutduğum qarmondan zəhər damcılayır. Göydən bir neçə damcı düşür.

Göydə ailəm var, ailəmin göz yaşları yerə tökülərkən, su yox, qan axır. Onların məzarları mənim ovuclarımı doldurur. boğuluram.

Bir əl uzanır mənə, görürəm ovuclarında tale cizgiləri yoxdur, amma o əli bərk-bərk tutanda payızı xatırladan gözlər keçmişimdə zəif bir xatirəyə çevrilir, daha beynimdə yaşaya bilmirəm. Mən hiss etmirəm, görmürəm, amma eşidirəm; o əlin sahibi mənə səssizcə pıçıldayır:

Uşaqlığımız toxumumuzdur, toxumumuza kim su veribsə, biz də elə böyüyürük, böyüyürük.