Hümeyra "Lahza 3 - Gecə və Sübh" PDF

"Bundan sonra səni tərk etməyəcəyəm, and içirəm ki, səndən bir addım da irəli getməyəcəyəm."

Əlini cibinə salanda sarı nikah üzüyü gecənin qaranlığında parıldadı. “Sənə heç nəyi layiq olduğun kimi yaşada bilmədim, amma Mahru...” Onun səsi ilə ürəyimdəki narahatlıq hədsiz dərəcədə artdı. “Mənim üçün şəfa verən də, yara da da sənsən... Zəhərsən, dərmansan... Sənin bu ürəyin...” dedi və tələsik bir barmağını sinəsinə vurdu. “Sevinc sənsən, kədər sənsən...” Ağıl dayandı, dil dondu, ürək daşdı.

“Deyirlər ən böyük haqq qəlbləri qırmaqdır. "Səni çox incitdim, məni yaxşı sevdin". İçimdə zəlzələlər baş verdi, daşlar yerindən oynadı, ətrafına çəkilmiş bütün divarlar uçdu. İllər əvvəl məndən alınan və bağlılığın simvolu olan üzük onu tərk etdiyim gün olduğu kimi hələ də üstündə ikən "Bərəkətli olsun" dedi. O qədər bulanıq idi ki, daha görə bilmirdim. “Yeyin, çünki tağ tağ da şahiddir ki, sən mənim üçün birincisən...” yaş gözləri ilə dedi. "Axı siz..."