Osman Pamukoğlu — "Kafes — Oq Chiyqiriqlar" PDF

Yer yuzida nima bo‘lsa, barchasi ildizdan kelib chiqadi; barcha qo‘rquvlar o‘limdan kelib chiqadi. Ishonch his qilish jasorat talab qiladi. Ishonchga to‘sqinlik qiladigan narsa — qo‘rquvdir.
Faqat qo‘rqmas odam ishonishi mumkin. Ishonchsiz odam cho‘qqilardan uzoq yurishni va tekis joyda yurishni xohlaydi. Na cho‘qqilar, na chuqur vodiylar; umuman cho‘qqisi va vodiylari bo‘lmagan oddiy hayotni afzal ko‘radi. Bu — aqlsiz, zerikarli, bir xil, so‘nuk, turg‘un hayotdir. Lekin buning yaxshi
tomoni bor; ikki narsaga duch kelmaydi: Cho‘qqilarning sovuqligi, vodiylarning shamollari. Ammo buning evaziga, hech qachon o‘sib va rivojlanmaydi.

Tushunib o‘sish; faqat cho‘qqidan vodiyga, vodiydan cho‘qqiga harakat qilinganda yuz beradi. O‘sish va hayotning ma’nosi; faqat qorong‘u va yorug‘lik o‘rtasida, yorug‘likdan qorong‘uga tomon bo‘lgan o‘sha doimiy va mashaqqatli sayohat bilan amalga oshadi. To‘lqinlar ustida ko‘tarilib-tushmasdan hayotning nima ekani va nima emasligi anglanmaydi.

Osman Pamukoğlu atrof-muhitning vayron bo‘lishidan haddan tashqari aholiga, haddan tashqari iste’moldan ifloslanishga, o‘rmonlarning yo‘q qilinishidan ocharchilikka qadar insoniyatni qiziqtiradigan ko‘plab masalalarga e’tibor qaratgan so‘nggi romani Kafes: Oq Chiyqiriqlar bilan inson o‘z tabiatini tushunmasligini va ochko‘zligi tufayli muqarrar
halokatni oldinga surish uchun qo‘lidan kelganini qilayotganini ta’kidlaydi.