Jean-Louis Fournier “Hazilk Xudo” PDF

Xudo dunyoni yaratishni tugatganda, majburiy ish vaqtini yakunlab, nafaqaga chiqish huquqiga ega bo‘lgandi. Aziz Pyotr bilan birga, osmono‘par binoning osmonga eng yaqin qavatida, bulutlar va ularning ijarachilari bo‘lgan odamlar ustida o‘tirardi. Xudo dunyoni yaratishni tugatgach, orqaga chekinib, bir qarab qo‘ydi va o‘ziga: "Yaxshi bo‘ldi... Balki ular uchun biroz ortiqcha chiroyli ham bo‘lib qolgandir..." deb pichirladi. XV Lui uslubida jihozlangan uyi ulug‘vor, lekin nihoyatda qulay edi. Unda musiqa xonasi, tamaki chekish xonasi, lotincha kitoblar bilan to‘la kutubxona, uy kinoteatri, yopiq suzish havzasi, sport zali va daraxtlarga to‘la katta teras bor edi. Lekin Xudo zerikardi. Har oqshom kichik gilamini yerga yozib, tiz cho‘kib, qulog‘ini yerga qo‘yishi odatga aylangandi. Har safar pastki qo‘shnilarining quvonchli ovozlarini eshitib, yuzini burishtirardi. Va odamlarni baxtli ko‘rgan har safar xudoning ichi bezovta bo‘lardi va yana nima yaratishi mumkinligini o‘ylay boshlardi... Va hazilk xudo ishga kirishdi...