Ihsan Deniz — "Tut daraxtida — To‘plam she’rlar — 1980 — 2015" PDF

Peshonangdagi undovga uy bo‘lgan oltin iz va.
Yuragingdagi kenglik menga ko‘p bo‘ladi
Senda bitmaydigan melankoliya, menda esa beadab sog‘ayish.
Oxirida Devid Bovini ham hayratga soladi.

Ba’zan bolalar yoqangga yopishadi, ba’zan olovdan ko‘z-ko‘z ko‘rmaydi.
Ba’zan tush qo‘rquvi va idrok, ba’zan men senga oshiq bo‘laman.

Metroda sen sababli g‘amli belgilar havoga ko‘tarilar ekan, xayollarga cho‘m.
Avtobusda men Chili yong‘og‘ini Cenevizlik qo‘lsiz qaroqchilarga taklif qilay.

Sen tong-u kech qora siferblatli soatingga qarab turaver, men.
Men kalendarga chiziqlar chizay, shahar xaritalariga berkinay, sen.

Qara, men barg qimirlaganida yonoq yoniga uyg‘ondim.
Sen esa yonoqdan yonoqqa oqib tushgan shifo zarrachasida uxlab qolding.

Men ko‘ndim, sen ham ko‘n, tut daraxtida qarish chiroyli narsa.