Paulo Coelho

Paulo Coelho Braziliya, Rio-de-Janeyroda tug‘ilgan. Paulo yoshligida yozuvchi bo‘lishni xohlardi. O‘sha paytda yozuvchi bo‘lish istagini bildirganida onasi: "Bolam, otang muhandis. Uning mantiqi va bilimi yuqori. Yozuvchilar qanday bo‘ladi, bilasanmi?" degan. Coelho keyinchalik yozuvchining "doim ko‘zoynak taqishi va sochini taramagan bo‘lishi" hamda "nabiralari tomonidan tushunilmaslikka mahkum bo‘lishi" xulosasiga keladi. Pauloning sirli va an’anaviy fikrlarga qarshi bo‘lishi oilasini dahshatli qarorga olib keldi: 16 yoshida Paulo Coelho ruhiy kasallar shifoxonasiga yotqizildi va 20 yoshiga yetguncha uch marta shifoxonadan qochib chiqdi. Coelho keyinchalik: "Bu oilam meni istamaganini anglatmasdi, ular shunchaki nima qilishni bilmasdi. Buni meni himoya qilish uchun qilishdi, yo‘q qilish uchun emas", degan. Oilasining iltimosiga ko‘ra Paulo huquqshunoslikni o‘qishni davom ettirdi. Bir yildan so‘ng, u hippi hayotini boshladi va 60-yillarning giyohvandlik madaniyatiga qo‘shilib, Janubiy Amerika, Shimoliy Afrika, Meksika va Yevropaga bordi. Braziliyaga qaytishidan oldin Paulo Coelho, Elis Regina, Rita Li va braziliyalik yulduz Raul Seyshas uchun musiqa yozgan. 1974-yilda hokimiyatdagi armiya uni "bezorilik" aybi bilan hibsga oldi va she’rlari chap qanot va xavfli deb topildi. Yozuvchi bo‘lishidan oldin Coelho aktyor, jurnalist va teatr rejissyori sifatida ham ishlagan. 1986-yilda uning hayotida burilish nuqtasi bo‘ldi: Ispaniyaning shimoli-g‘arbidagi 500 millik yo‘l – Santyago-de-Kompostela yo‘lida yurdi. Yo‘l davomida uyg‘ongan Coelho, avtobiografik asari "Haj"da o‘z his-tuyg‘ularini bayon qiladi. Bir intervyusida: "(1986) qilgan ishimdan juda mamnun edim. "Alkimyogar"da ham aytganimdek, menga suv va ovqat beradigan ishlar bilan band edim – ishladim, seviklim bor edi, pulim bor edi, lekin orzularimni amalga oshirolmadim. Hozir ham eng katta orzuim yozuvchi bo‘lish", degan. Qo‘shiq uchun yozgan she’rlaridan ko‘p pul topgan bo‘lsa-da, san’atni tashlab, o‘zini butunlay yozuvchilikka bag‘ishladi.