Vurğu

Sözdəki hecalardan birinin o birinə (və ya o birilərinə) nisbətən qüvvətli tələffüzünə vurğu deyilir. Üzərinə vurğu düşən heca vurğulu heca adlanır.
Bizim dilimizdə vurğu çox zaman sözün axırıncı hecasına düşür. Lakin əvvəlinci hecalarında vurğusu olan sözlər də az deyil: traktor, kombaynçı, kosmos və s.

Vurğu qəbul etməyən şəkilçilər:
1) İsmin xəbərlik (şəxs) şəkilçiləri: -am², -san², -dır⁴, -ıq⁴,- sınız⁴, -dırlar⁴.
2) Soyad əmələ gətirən səkilçilər: -ov, -yev, -ova, -yeva. 3) İsim düzəldən -gil şəkilçisi.
4) Felin inkar şəkilçisi: -ma²
5) Felin nəqli keçmiş, indiki, qəti və qeyri-qəti gələcək zaman şəkilçilərindən sonra gələn şəxs şəkilçiləri:
6) idi, imiş, isə hissəciklərinin ixtisar forması.
7) Feli bağlama şəkilçiləri: -madan² və -arkan² şəkilçisinin 2-ci hecası.
8) Felin əmr şəkli II şəxs cəmin şəxs şəkilçisi: -ın⁴
9) Şəxs-kəmiyyət şəkilçisi: -lar².
İstisna: Şühudi keçmiş zamanda və əmr, şərt şəkillərində -lar² vurğu qəbul edir.
10)Zərf düzəldən -la (-lə) və -casına² şəkilçiləri.
11) -la2 (ilə) və ca² qoşmaları.
12) Sual ədatı: -mı⁴
13) Fikrin mənbəyini bildirən modal sözlərdəki –ca².