Berna Ilgın "Keskin Veda II" PDF

Razıyam!
İstəsəniz də, istəməsəniz də gəlin.
Qəbul edirəm!
Ölsəm də, ölsəm də...
Kölgələr çəkildikcə qaşınmış yaralarım yenidən qanamağa başladı. Yoxmuş kimi gizlətdiyim və üzləşməyə qorxduğum bütün sarsıdıcı ağrılar bir daha qarşımda idi.
Biz üz-üzə və çılpaq idik!
Anam və atamın qan içində olduğu uşaq meydançasında idik. Göy qara, aldığım nəfəs qara, ruhum qara, amma anamın boynundan axan qan hər şeyə rəğmən qırmızı idi...
Bəs niyə özümü əvvəlki kimi hiss etmirəm? Niyə mən artıq bu nəfəs kəsən mənzərə ilə qarşılaşmaqdan qorxmurdum?
Qarşımdakı kölgə solmağa başlayanda təəccübləndim və ona toxunmaq üçün əlimi qaldırdım. O an anladım ki, ovuclarımda göz qamaşdıran bir işıq var. Sürətlə böyüyür və yayılır, qaranlıq ruhumu işıqlandırırdı. Avuçlarımı açıb işığın mənbəyinə daha yaxından baxanda onu gördüm.
Orada idi.
Qoxusunu canlı tapdığım qadın orada idi...