J. P. Ferriere "Alo Ölürəm" PDF

Nikolas Viqnault dirsəklərini buxarının mərmərinə dayamış, divardan asılmış güzgüdə həm kədərli, həm də əsəbi olan üzünü incələməkdəydi. Hanı o otuz yaşının əsmər kıvrımını sağlar, canlı gözləri, iradəli çənəsi, xəyalpərəst gənci? Saçları tökülmüş, gülməyi unutmuş, çökmüş, yorğun bir qırxlıq adam qarşısında vardı. O köhnə həyat dolu insan getmiş, yerinə bitmiş bir yazıq buraxmışdı. Özü də əbədi olaraq... O gün, indi sadəcə bir qutunun dibində beş-on fotoşəkil qalmışdı.

Qırx bir yaşındayam... Görəsən niyə qırxlıq, əllilik deyilir də otuzluq, iyirmi beşlik deyilməz insanlar üçün? Yoxsa qocalıq qırxında üçünmü başladı?